در برابر کسی که به ما بدی میکند ما ...

راهی که کینه‌ها و کدورت‌ها را از بین می‌برد

یکی از چیزهایی که کینه و کدورت‌ها را از بین می‌برد خوبی‌کردن به کسانی است که به ما بدی کرده‌اند. اگر به آن‌ها احسان کنیم خیلی فوق‌العاده است؛ چراکه خداوند می‌فرماید انسان باتقوا کسی است که خشمش را فرو می‌برد، عفو و گذشت می‌کند و انتقام نمی‌گیرد. از این زیباتر وقتی است که اگر کسی به ما فحش داد و جسارت کرد، ما به‌جای اینکه از او انتقام بگیریم و با شیوه خودش با او برخورد کنیم، برایش دعا کنیم. ما عینا مشاهده می‌کنیم که سیره پیامبران، امامان و اولیای خدا همین روش بوده است و واقعا تمرین این کار، روح انسان را بزرگ می‌کند. پس با این روش به‌دنبال بزرگ‌کردن روح خودتان و بالا‌بردن ظرفیت‌های درونی‌تان باشید.

هیچ عمل خوبی را دست‌کم نگیرید

در روایاتی از امیرالمؤمنین (ع) آمده است که خداوند رضایت و خشنودی خودش را در میان خوبی‌ها مخفی کرده است و در حدیث دیگری از این امام بزرگوار نقل شده که اگر خدا از کسی حسنه‌ای را قبول کند، دیگر او را عذاب نمی‌کند و اهل بهشت خواهد بود. پس هیچ عمل خوبی را دست‌کم نگیرید و از هر فرصتی برای خوبی‌کردن استفاده کنید. در این میان اگر بدی دیگران را با خوبی جواب بدهید آثار و برکات زیادی خواهد داشت. به‌عنوان مثال همسایه شما ماشینش را جای پارکینگ شما می‌گذارد و باعث عصبانیت‌تان می‌شود. بهتر است به‌جای اینکه با او مقابله به مثل کنید فردا که او را دیدید با لبخند به استقبالش بروید تا او از رفتارش شرمنده شود و به فکر فرو رود که حیف است که در حق همسایه‌ای، چون شما بدی کند.

 ظلم ستیزی فراموش نشود

اینکه در احادیث بار‌ها گفته شده که بدی دیگران با خوبی پاسخ داده شود نباید به این تعبیر شود که در برابر هر ظلمی باید سکوت کرد؛ خداوند متعال در سوره مومن می‌فرماید «ما الله یرید ظلما للعباد» که این آیه به این معناست که خداوند ظلم گروهی از بندگانش به گروهی دیگر از بندگانش را به طریق اولی روا نمی‌دارد. پس وقتی بدی دیگران باعث می‌شود حقی از ما ضایع شود و کرامت انسانی زیر‌سؤال برود، در این مورد نباید نسبت به این ظلم سکوت کرد. مثلا کسی بخواهد اعتقادات دینی و مذهبی فرد مومنی را زیر سؤال ببرد دچار ظلم بزرگی شده که سکوت در برابر او باعث می‌شود که این ظلم را به دیگران نیز روا دارد پس در اینجا باید بر ظالم غلبه کرد و فریاد عدالت سر داد، حتی باید همه مسلمانان دست به دست هم داده و جواب این بدی را بدهند. این موضوع در زندگی ائمه (ع) هم نمایان است. امام حسین (ع) وقتی دیدند انحرافات دستگاه یزید ظلم بزرگی در حق مردم است، قیام کردند و در برابر این ظلم سکوت نکردند. یا امام صادق (ع) رفتاری آن‌چنان صریح و آشکار با حکومت اموی وعباسی داشتند که مواجهه آنان در برابر ظلم را به خوبی نشان می‌دهد.