من فقط میدونم که دارم نفس میکشم بخاطر بچم دارم این زندگیو تحمل میکنم
تو زندگیم هیچ دلخوشی ندارم فقط صبح پامیشم خونه داری و بچه داری
نه جایی میتونم برم تنها نه باشگاه نه کلاسی هیچی
تو یه کشور غریب تکو تنها با بچم
من دیگه از خودم گذشتم نمیدونم دارم کار درستی میکنم یا نه
از طلاقم میترسم میگم نکنه نتونم سرپا بمونم نکنه بعدا بی پدریو حس کنه من شرمندش بشم که چرا یه زندگی خوب واسش نساختم
کدوم کشوری عزیزم؟
اخی دلم گرفت
کجا زندگی میکنی
نه، کار درستی نمیکنی. خودت رو قوی کن و راه درست رو برای خودت انتخاب کن که بچهت هم خوشحال باشه. بچه اینجوری خیلی بیشتر آسیب می‌بینه.
اگه میگین چرا بچه دار شدی آدم از آینده ی خودش خبر نداره اینم بعد سالها زندگی به دنیا اومد
ولی بدون 60-70 درصد خانوما فقط به خاطر بچه به زندگیشون ادامه میدن.
هر روز با بچت برو پارک جاهای تفریحی رستوران
یعنی از همسرت ناراضی هستی ؟؟؟
بچه ات چند وقتشه؟
امکانشو داری پرستار بگیری یا مهد بذاری؟
منم خارج از ایرانم و شاغل دخترم از ۱۱ ماهگی مهد رفته
همسرت چه مشکلی داره که ناراضی هستی؟
