پسرم۳ سال و نیمه هست ، از ۶ ماهگی تا ۲ سالگیش اومدم سرکار و گذاشتمش پیش مادرم ولی اینقدر به خودش بی غذایی داد در نبود من و هیچی نخورد تا بلاخره یک سال مرخصی بددن حقوق گرفتم و موندمپیشش ، البته از ۲ سال و نیمگی مهد میره و الان چند ماهی هست که به کار برگشتم ولی میبینم واقعا نیاز داره که مادر خونه باشه حتی اگه مهد بره ، البته پدرش با ما زندگی نمیکنه ، نمیدونم شاید چون من تنهام این وضعیت وجود داره و اینقدر احساس فشار میکنم یا چیز دیگه ، ولی اصلا با سرکار رفتن من کنار نمیاد حتی با اینکه مهد میره
سلام خواهر گلم من هم پسر دارم الان شش سال شده پسر نسبت به دخترها نیاز عاطفی شدیدا به مادر دارن و اگه کمبودهایی حس بشه توسنین بزرگسالی با هیچ پولی نمی تونی وباهیچ مشاوره ای نمی تونی جبران کنی و چه بسا پولهایی که جمع میکنی از اونطرف باید خرج ناهنجاریهای رفتاری بچه بکنی واخرش درست نمیشه
بنظرم تا چند سال اول زندگی واجبه که آدم کنار بچه ش باشه و سرکار نره. چون سنش کمه و نمیتونه نیازاشو بگه از اون طرف هزارتا مشکل دیگه پیدا میکنه. بعدش نیازش کمتر میشه و شما میتونی دوباره بری سرکار