اومدم این حس خوبمو باهاتون قسمت کنم.کسای زیادی که نیستن که ب یادشون باشه. نهایتا شوهرم. که اونم فک نکنم برنامه ی خاصی برام داشته باشه جز یه تبریک خشک خالی. پارسال که همین بود. همیشه موقع تولدم دلم میگیره و احساس تنهایی میکنم. نمیدونم چرا مثه بقیه خوشحال نیستم. اما توی دلم هول و ولاست. نمیدونم چجوری توصیف کنم.
گرگ باش... هیچی دیگه همین! اصن به من چه؟! مرغ باش تخم بزار!!! والا!😂 اگر مخالفی ریپلای کن اما توهین نکن قضاوت نکن بهم تهمت نزن برچسب نزن فقط مث آدم نظرتو بگو. بودن کسایی که هم تهمت زدن هم الکی قضاوتم کردن،اگر هیچی نگفتم بخاطر احترام نبوده بخاطر نترکیدن کاربریم بوده.پس کاربر تهمت زن،عقده تو سر من خالی نکن.مرسی اه اهالی محترم سایت،میدونم پدرمادراتون قدیسه هستن،میدونم کل پدرمادرای دنیا امام زاده هستن.اینهمه تربیت غلط و عقده ای تو جامعه هم من هستم،کودک آزار من هستم،ظلم کننده به حیوانات من هستم.همه اینارو میدونم.اگر من نظری دادم درمورد پدری که ظالمه مادری که مادر نیست،شما اظهار فضل نکن در جوابم.دید تو با من فرق داره.دیدم به چشمم یتیماییو که دوتا ملک عذاب به اسم والدین دارن.پس نه من میتونم تورو قانع کنم،نه تو منو.پس،دوست عزیز،قدیسه هاتو تو سر منو امثال من نکوب.آفرین. عاشق حیواناتم اما معتقدم که سگ نجسه. این به این معنی نیس که دشمنی دارم با سگ، بلکه معنیش اینه که توی خونه ام نمیارم. اگر مسائل روان شناختی/شخصیتی براتون پیش اومد،بپرسید میتونم کمکتون کنم.