اینجوور مواقع باید دست پیشو بگیری پس نیفتی
من باشم به شوهرم میگم تو بیخود میکنی منو تنهااا بزاری که من مجبووور شم آواره شم خونه اینو اوووون
کلاااا دوبااار محکم برخووورد کنی حساب کار دست اطرافیانت میااااد
پشتت نباشه نرو اونجا میکشتت
شوهر منم کارش وریه تو هفته دوروز بیشتر نیست ولی از همون اول سفت ومحکم ایستادم نه خونه بابام رفتم نه خونه پدرشوهر چه وقتی بچه نداشتم چه الان که دارم...پدرشوهرم اوایل قهر میکرد و بهم کم محلی میکرد مادرشوهرم میگفت بابا ناراحت شده چرا رو حرفش حرف زدین اما من فقط نگاهشون میکردم و کارخودمو میکردم شوهرمم یه چند بار گفت دید به حرفش گو ش نمیدم بیخیال شد ..بزرگ شدم که شوهرم دادن مگه بچم دیگران بخوان برام تصمیم گیری کنن...حرصم میگیره از اینجور ادمای فضول
چرا نمیری همون شهری که شوهرت کار میکنه زندگی بکنی؟
امشب به شوهرم همه اینا حرفا رو زدم بهم گفت من میخام تنها نباشی من بهش میگم من خونه تنهایی راحت ترم گوش نمیگیره میگه یا برو خونه بابات ۲۵روز یا خونه پدرم خونه پدرش مثه برده باهام رفتار میکنن مثه نوکر کاراشون باید کنم اخرین بشقاب غذا با کمترین غذا به من میرسه
راهش اینه بری پیش شوهرت زندگی کنی چه دلیلی داره بخاطر ۵ روز اینحایی؟!!!!
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
