سلام ... ۱۸ سالمه و دهه هشتادی 😊
اعتقادات خیلی ضعیفی دارم .. به توکل کردن به خدا و نماز و روزه و شب قدر و هیچی اعتقاد ندارم ... همیشه آهنگ گوش میدم و می‌رقصم حتی اگر شهادت باشه . برام اهمیتی نداره . گاهی وقتا حالم از خودم به هم میخوره. این نشد زندگی ..همش آهنگ آهنگ آهنگ .... البته ته دلم ناراحت میشم اگر موقع شهادت آهنگ گوش بدم . نمونه اش همین شب قدر که شهادت امام علی بود . تا صبح زدم و رقصیدم . نه به خاطر شهادت ... فقط به خاطر اینکه معتاد آهنگ و رقصم . از دعا کردن خوشم نمیاد . خدا که از ته دل ما خبر داره ، ما یه بار دعا میکنیم ، اگر بخواد میده اگر نخواد نه .
صدبار هم توبه کردم ولی نشد ... از اول سن تکلیفم تا حالا ، فکر کنم اندازه ی یک سال هم نماز نخوندم ... 😑 خسته شدم از این وضعیت . دلم میخواد با خدا آشتی کنم ولی خجالت میکشم ... خیلی گناه دارم 😥😥 فقط حجاب و چادر رو دوست داشتم که اونم تازگیا دارم میذارم کنار ... ای کاش روزی که به سن تکلیف رسیده بودم میمردم و هیچ گناهی نداشتم😢😢 دارم به این فکر میکنم که چقدر آدم ضعیف و به درد نخوری هستم
