طعنه خوردن

متشکرم دوست عزیزم،بزرگترین مشکل من صبور بودنم هست،همسرم کلا مرد تند و عصبی هستش و من صبر کردم ،کم کم توهیناش به اینجا ختم شد.

همسر من مردی نیست که غذا واسش بپزم الان بخوره،حتی سحریش رو ریخت تو سطل زباله

متشکرم گلم،شاید باورتون نشه همسرم همه ی زوج ها را مشاوره میده،حرفهایی بهشون می گه که هر تو زندگیش بکار ببره زندگیش گلستان میشه،ولی خودش نمی تونه بهش عمل کنه،تا خودش نخواد هیچ کس نمی اونه تغییرش بده

همسرم با بچه هامون هم با توهین و بددهنی حرف میزنه،همیشه از کلماتی مثل کثافت،نفهم بی شعور ،عنتر برو گم شو،احمق.....

همیشه به همسرم می گم بخاطر این رفتارات بچه هامون بزرگتر بشن از خونه فرار می کنند 

می گم فکر کن ما هم از همکاران هستیم با احترام صحبت کن اما متاسفانه منو بچه هام کیسه بکس همسرم شدیم از هرکی ناراحت بشه سرما خالی می کنه

به امید روزی که ما نباشیم و اون موقع بفهمه چه بر سر زندگی خودش آورده

ناگفته نماند که خانواده همسرم از بداخلاقی همسرم باخبرن و می گن از بچگی همینطور بوده

مادران گل پدران عزیز،هرکس این نوشته های منو می خونه،لطفااااااا لطفااااا فرزندانتان رو طوری تربیت کنید که باعث آزار همسرش و بچه هاش در آینده نشه،چون نفرین همسر و بچه هایش،یقه ی شما رو می گیره.چرا باید بچه ها خودخواه بزرگ بشن،چرا بچه ها بایدمرکز توجه قرار بگیرن،این جور بچه ها در آینده دیگران رو به می کنند.

بچه های مهربان ،دلرحم و با انصاف و با وجدان تربیت کنیم.

پزشک،قاضی،مهندسو.....مغرور و خودخواه ویرانگرند.

تو رو خدا در تربیت بچه ها دقت کنیم،رقابت ایجاد نکنیم،نابغه بی وجدان تربیت نکنیم،در یک کلام انسان تربیت کنیم