داستان زندگی دوستم که بعد از ۵ سال تونست بچه هاشو ببینه

شوهر دوستمم از بس آدم بی نظم وعصبی بوده از کار اخراج میشه مجبور میشه بره دنبال کار آزاد هی از این شهرستان به اون شهرستان تا اینکه دوستم بعد از سه سال باردار میشه شوهرش براش مهم بوده که بچه پسر باشه ولی خدا بهشون دختر میده بخاطر همین اخلاق شوهره گندتر از قبل میشه خلاصه دوستم چون شوهرشو دوست داشت صبر میکرد وتحمل البته ناگفته نماند شوهرش فوق العاده آدم شکاکی بود که حتی نمیزاشت دوستم تو خونه یه رژ بزنه بیرونم با حجاب کامل میبردش تنهاییم اصلا نمیزاشت جایی بره ولی با این حال بازم با اخلاقش ساخت تا اینکه شوهرش به سرش میزنه برن یه شهر دیگه که خیلی از شهر خودشون دور بود کلا یه استان دیگه بود میگفت اونجا کار زیاده

دوستمم طبق معمول مطیع شوهره میره همون شهر تا میرسن کار پیدا میکنن شوهره میره تو یه شرکت کار میکنه حقوقش خوب بود کم کم داشتن خودشونو جمع میکردن پسره پول میفرستاد برا پدرش که بالای خونشونو براش بسازن باباشم همین کارو میکرد یک سال وخورده ای اونجا بودن که دوستم باز باردار شد البته ناخواسته بازم بچه دختر بود ولی دوستم میگفت این بار عکس العملش زیاد تند نبود وکلا تو حال و هوای ما نبود انگار تو یه عالم دیگه سیر میکرد میگفت دیدم رفتاراش عوض شده خیلی بیشتر از قبل بهم توجه میکرد ومهربون شده بود میگفت اجازه میداد برم بیرون تنهایی کاری بهم نداشت

گفت بهش شک کردم شروع کردم دنبال رد گرفتن با اینکه جرات نداشتم ولی وقتی میرفت حموم میرفتم سراغ گوشیش چندتا شماره از گوشیش در اوردم که بهشون شک کرده بودم از قضا یکیشون شماره زنی بود میگفت بهش زنگ زدم زنه هم اینقد با ناز حرف میزد بهش گفتم شما فلانی رو میشناسی گفت بله ایشون از کارگرای ما هستن تو شرکت ما کار میکنن گفت ترسیدم گفتم نکنه رییسشه آخه شوهره اصلا از محل کارشو همکاراش برا دوستم تعریف نمیکرد اینم نمیدونست رییسش زنه یا مرد خلاصه دیگه زیاد پیگیر نمیشه چون نزدیک زایمانش بود برمیگردن شهرشون زایمان که میکنه بعد ۴۰ روز دوباره برمیگرده البته شوهرش فقط چند روز مونده بود زود برگشته بود سرکار

دوستم مشغول خونه داری ونگهداری از دخترا وشوهرش سرکار گفت اواخر خیلی بهش شک میکردم هفته ای ۵ روزشو شبا نمیومد میگفت شبکارم یا جای همکارم موندم یا بهونه میورد با اینکه زیاد وضع مالیش خوب نبود ساعت مارک وعینک چند صدتومنی و ادکلنای آنچنانی میورد خونه تیپش کلا عوض شده بود از تیپ ساده شده بود تیپ اسپرت میگفت موهاشو مدلای جدید میزد همش میرفت آرایشگاه گفت داشتم دیونه میشدم بهش گفتم باید برگردیم شهرمون هرچی کار کردی بسه خونمون کامل شده بریم اونجا کار پیدا کن گفت باشه تو وبچه ها برید منم دو ماه یا سه ماه دیگه میام آخه نمیشه که دست خالی برم حداقل بزار یه پس انداز داشته باشیم