مهربون باشیم با هم...در حد یک توقف با ماشین واسه خانمی که با کالسکه از خیابون رد میشه...در حد یک لبخند زدن به بچه ای که مامانش دیر اومده دنبالش تو مدرسه...در حد دادن یک دستمال به خانمی که تو اتوبوس دنبال دستمال تو کیف اشه...مهربون باشیم در حد کوچک...ولی همین کوچک ها ایران رو زیبااا میکنه.
گفتم خدا خودت بیاو دستتو بزار رو شونه هام آروم بشم چرا اینجورین باهام این آدمای توی شهرانقده پس زدن منو تا از همشون دور بشم مثل آب زلال بودم کاری کردن تیره بشم