سلام دوستان،می خوام احساس بدی که دارم رو باهاتون درمیون بذارم.می خوام بدونم من آدم بدیم یا نه؟تمام ماجرا رو از دید خودم تعریف می کنم.
ما یه خونه اجاره کردیم،صاحبخونمون خانواده ی خوبی بودن،یه پسر داشت که می گفت رفته ب فامیلشون نامزد کرده(عقد نبودن)و بعد دختره به هم زده و گفته تو برای من کمی.چرا خواهر و برادرت فلان ماشین و خونه رو دارن و تو نداری؟و هزارتا عیب و ایراد و خلاصه تموم کردن رابطه رو.فکر کنم حدود یک سال بعدش بود که این آقا پسر اومد به مادر من گفت که می خواد بیاد خواستگاری من.حتی مادرم می خواست با نامزدش آشتیشون بده.ولی گفت چند نفر رفتن باهاش حرف زدن ولی فایده نداشته.گفت خودمم دیگه زده شدم و اگه حتی اوکی بشه هم می خواد همون رفتاراشو ادامه بده و من نمی خوام.بعد دختره بهش پیام داده بود که بیا فقط دوست باشیم،ازدواج نه.که پسره ام قبول نکرد و تمام.مام بعد یه مدت دیدیم رابطشون اوکی نشد و پسره هم جواب می خواست ازمون قبول کردیم بیان.
