تاپیک جامع مادرایی که از شیطنت زیاد بچه هاشون خسته شدن

دختر من سه سال و دو ماهشه

توخونه خودمون عالیه

ولی چون خیلی کنجکاوه جایی میریم دیگه اصلا نمیشینه

خرابکاری نمیکنه ها

ولی کنجکاوه 

متاسفانه اطرافیانم هم خیلی حساسن

به نظر خودم که کاملا عادی و طبیعیه تو این سن

ولی حرف و نگاه دیگران واقعا اذیتم میکنه

چند بار هم غیرمستقیم گفتم که ناراحت میشم

و سعی میکنم جایی که دخترم اذیت میشه و خودم استرس میکشم نرم

والا دایی و زندایی من همیشه خدا در حال قهر و تا پای طلاق رفتن بودن...زندایی ام چند ماه چند ماه بچه ها رو ول میکرد میرفت قهر و بچه ها آواره بودن

دایی ام کلا عصبی و بد اخلاق و دست بزن دار و ...

سه تا بچه هاشون خیلی عالی شدن شاید درون خودشون عذاب کشیده باشن ولی خیلی تو زندگیاشون موفق شدن از نظر تحصیل و ازدواج

انگار شانسیه یا من دلیلشرو نمیفهمم

قطعااااا روشون تاثیر گذاشته. محاله کسی توی خانواده پر تنش بزرگ بشه و روی روح و روانش اثر بد نزاشته باشه

آره ولی تونستن خوب درس بخونن در کمال تعجب

خوب هم ازدواج کردن و زندگی خوبی دارن

تا اونجایی هم که من دیدم خوب و آرومن

میخوام بگم لزوما رابطه مستقیمی نداره روابط پدر و مادر و موفقیت بچه ها

عزیزم دختر من سه سال و دو ماهشه

بیشتر به نظرم رفتار بچه ها ذاتی هست تا تربیتی

مثلا بچه ای که آرومه پدر ومادرش آرومش کردن؟؟؟مسلما نه...ذات بچه آروم بوده

یا مثلا شیطونی بچه

تا سه و چهار سالگی که اصلا بچه ها قدرت تحلیل ندارن که مثلا بگن مامانم گفت این کار بده پس نکنم!

محیط موثره تا حدی البته

این دومی دختره یا پسر؟ جنسیاتشون مثل همه؟؟ آخه میگن اگه مثل هم باشه زودترباهم اخت میشن و کنارمیان کلا