من فکر کنم بچهی ده ساله هم بهش بگن به جای مدرسه برو سر چهار راه آدامس بفروش اون موقع خوشحاله. مدرسه نره! پولم داشته باشه! خوشم میگذره.... مشقم نداره. چی از این بهتر؟ قول میدم که به بچهها پیشنهاد کنی از هر ده تا بچه ۷یا۸ نفرش قبول کنه که این کارو ترجیح میده به مدرسه رفتن. ولی مساله اینه که پشیمونیش مال بعده!! شاید سالها بعد.... اینه که خوشحالی اون لحظه و حتی سالهای کم بعد از ازدواج در سن کم اصلا ملاک درستی اون کار نیست.
وقتی که سالها بعد زن دید به اندازهی کافی فرصت رشد فردی نداشته و خیلی زود بار مسئولیت بهش دادند اون موقع معلوم میشه.در صورتی که مشکل توی زندگیش پیش بیاد و خامیش از یه طرف و ناتوانی در کسب درآمدش از یک طرف باعث بشه که مجبور باشه به تحمل سختترین شرایط، اون موقع عمق فاجعه مشخص میشه. وقتی در سن ۵۰ سالگی به خاطر زایمان در دوران نوجوانی و سن رشد پوکی استخوان و درد مفاصل گرفت تازه معلوم میشه که زود بچه دار شدن چه ضررهایی داره.