خیلی خیلی به این موضوع فکر کردم
اگه بخوای زندگی کنی یه امید میخوای یه هدف میخوای
من که کاریش نمیشه کرد یه حس غریزیه
دوست داری عاشق یه موجود باشی بی قید و شرط بدون هیچ اگر و امایی
اگر خوشگل نباشه
اگه اذیت کنه
اگه سالم نباشه
اگه بی هدف باشه
اگه قاتل باشه(خدای نکرده)
با هررررررشرایطی بهش عشق می ورزی شاید رفتارش ناراحتت کنه ولی باعث نمیشه دوسش نداشته باشی
اینجوری دوست داشتنی لازمه
و من واقعا نمیتونستم زندگی کنم بدون یه خانواده واقعی
شاید خودخواهی باشه ولی آخه دست خودمون نیست واسه من که یه احساس غیر قابل کنترل بود