به نظرم تا زایمانت صبر کن. البته تا اون موقع خونه گرونترم میشه اگه میخواین بخرین الان بخرین
منم خودم نظرم به رفتنه چون خونه بابام هستم احساس میکنم اگر برم خودم رو بهتر میتونم پیدا کنم و از نظر فکری و تصمیم گیری مستقل میشم و روی پای خودم می ایستم
عوض کن اکه پولشو داری
برای بچه داری درسته مشکله ولی مگه این همه آدم که بچه بزرگ کردن کسی کنار دستشون بوده منم مثل اونا میتونم از پسش بر بیام
منم شرایط شما رو دارم مرداد زایمان میکنم ابان ماه از اینجا میریم خیلی سخته اینجا هستیم
پدرم فوت کرده و تو دوتا خونه جداییم ولی خورد و خوراکمون یکیه فقط واسه خاب میریم خونه خودمون.خانوادم تو تمام مسائل زندگیم هستن مشکلاتم با شوهرم مسائل مالی و ...مثلا پول جمع کنم داداشم میگه بده من بعدا بهت میدم مامانم میره بهش میگه یا با شوهرم دعوام بشه همشون دخالت میکنن یا همش میگن شما اینجا میخوری مادرشوهرت چرا دعوتت نمیکنن خلاصه ن خودم ارزش دارم ن بچم ن شوهرم .شوهرمم میگه مامانش هست دیگه خیالش خلاصه بچه دومم مرداد ب دنیا میاد مستاجر خونمون ابان تخلیه میکنه ما میریم خونه خددمون حالا همه میگن با دوتا بچه کوچیک سختته ولی واقعا تاب موندن اینجا رو ندارم
عزیزم خدا بهت واقعا صبر بده شرایط سختی داری شما باید از اول تمام کارهاتون جدا می بود حالا کاریه که شده .
حتی برا رفتن یه لحظه هم شک نکن منم خودم میدونم اگر آدم از خانواده دور باشه ارزشش بیشتره . بعد هم برا بچه که میگین، ببخشید مگه منو شما بیل به کمرمون خورده که بقیه بتونن ما نتونیم فقط یه کم مسئولیتش بیشتره که اون هم شیرینه باعث میشه ما بهتر رشد کنیم .
اگر بری هم خانوادت برا شوهرت با ازش تر هستن هم برعکس. یه لحظه شک نکن
اگه واحد جداس من بودم نمیرفتم میموندم تا بچم به دنیا بیاد وقتی بچم ۶ ماهش شد جون گرفت میرفتم خونه خودم
