الان تقریبا دو ماه در گیر کار و مهمان داریم تولد دخترم بود و مهمان از شهرستان داشتم و همش استرس داشتم که کارام خوب پیش بره و همه چی مرتب باشه یعنی دیگه شبا تپش قلب میگرفتم و با بچه کوچیک خیلی اذیت شدم ولی باز دلم خوش بود بعد تولد پدر و مادر شوهرم میمونن من یکم به خودم و خرید و کارای که یکم روحم رو تازه کنه میرسم ولی زهی خیال باطل
حدود ده روز اینجا بود و ی هفته هم خواهر شوهرمو و بچش باشون بودن یعنی از صبح با اون خستگی و به هم ریختگی بعد تولد بلند میشدم کار میکردم تا غروب یعنی به زور دخترمو میدیم هزار تا حرف و تیکه و کنایه ازشون شنیدم هیچی نگفتم حتی به شوهرم ی کلام حرف نزدم که ازشون ناراحتم ولی دریغ از ی تشکر
خیلی دلم گرفته هیچ کس ندارم این حرف ها رو بزنم یکم اومدم با شوهرم حرف بزنم همچین بهم توپید که دهنمو بستم اصلا حوصله هیچ کاری ندارم اول عید تولد مامان بابامه هنوز براشون کادو نگرفتم برا خودم که هیچی حتی ی جوراب هم نگرفتم خونه هم که دوباره همه جا نامرتب شده....
خیییلییی خستم
ببخشید طولانی شد خواستم یککم درد و دل کنم خیلی دلم پره
