سلام. احساس عذاب وجدان دارم.چیزی رو میدونم که اگر نگم در حق کسی اجحاف کردم و اگر بگم شاید بدتر بشه.
دوست شوهرم ۴سال و نیمه تو عقده.یک آقایی ک بچه طلاقه و وضع مالی خوبی نداشته.اینا ۶ماه پیش درصدد طلاق بودن بخاطر اختلاف های فرهنگی و بی محبتی.این آقا توی این مدت ک بفکر طلاق بودن با زنهای دیگه رابطه عاطفی و جنسی داشت. ارث بهش رسید و مغازه زد و کار و بارش داره میگیره خانمش هم این رو فهمید فک کرد با پول همه چیز درست میشه و باهم آشتی کردن.الان یکماه آشتی کردن این آقا۲تا زن صیغه هم داره.اینا قراره ۶ماه دیگه برن زیر یک سقف.هنوز فرزندی ندارن هنوز خرج بخصوصی نکردن واسه مراسم عروسی. هنوز زنش جذاب و جوونه.
خانمش به هیچ وجه نمیدونه و شوهرش خیلی دورویه. من خودم از طریق شوهرم فهمیدم.توروخدا بگید چکار کنم؟
اگر بروی خودم نیارم و بعدا با بچه طلاق گرفتن چی؟ اگر به طریقی از طریق راه دوری نامه ای ناشناسی به خانمه بگم و مقصر طلاق شون من باشم چی؟
من با این خانم دوست تقریبا صمیمی ام ولی به هیچ وجه جرات ندارم واقعیت رو خودم بهش بگم
