نارضایتی خانوادم واسه ازدواج

کنار اسمم بزنی میادرو نوار که اسمم هست

من هم ۲۳اون هم دوسال بزرگتر

خدا لعنتم کنه کلی برنامه ریختیم هفته قبل عقد کنیم بریم شهر کار میکنه

ولی ......😞😞😞😞

بمیرم براش تنهایی تو غربت خدایا خودت بهش صبر بده 

من که روانی شدم دیونه شدم اونم همینطور من هرروزوشبم گریه واشک ....بخدا دلم خونه خون

دوستان گلم برای منم دعا کنید با دلهای پاکتون برام صلوات بفرستین محتاج دعاهای تک تک تون هستم 

بخدا مثل یه جنازه کنار خونه افتادم ..😞😞

آفرین خوشبحال خونوادت که دختری مثل شما دارند

عزیزم چقد بچگی آخه؟شما دونفر  که تواین تاپیک مشکلتون یکی هست هردو بچه اید.اولین اشتباهتون اینه رابطه داشتید که نشون میده فقط احساساتی هستید و منطقی پشت رفتارتون نیست. بعدم که میخواید اشتباه بزرگتری انجام بدید و به فرارو خودکشی فکرمیکنید.خانوادتون صلاح شمارو بهترمیدونن و بااین نظراتتون مشخصه واقعا صلاحیت ندارید

اخه عاشق نشده ببینه چه حالی داره😞😞

اخه عزیزم حرفاتون درست ولی من شخصا که بدبختی خودمو نمیخوام منم میخوام خوشبخت شم 

حق انتخاب مگه ندارم😞حق زندگی کردن ندارم😞😞

ماهم عاشق شدیم .چرا فکرمیکنیدنداشته

خانوادم؟ فکر میکنن عیب و ایراد دارم حتما چون خوبم براشون :| 

چرا شدم بعدچند ماه گفتم اسکولم من؟ من کجا و اون کجا؟ چرا شان خودمو پایین بیارم و کات کردم :|

درست ولی من خودم به مرگم فکر میکنم ولی به نبودن باعشقم نمیتونم...

اخه دلایل منطقی ندارن شهردیگه من سختی شو میکشم احه سطح مالی برای من مهم نیست مهم اینه طرفم عرضه داره کار میکنه مسولیت پذیره....ووووو

اره منم اگه اینو ماه های اول میدیدم کات میکردم ولی اخه بدنیست ...دور باشه ازمن بداخلاقه وقتی کنارش باشم دیگه هیچ مشکلی نیست

پدرومادرت بهترمیدونن چون زندگی زناشویی داشتن.کلا ازدواج و زندگی واقعی بااونچه که تو مجردی فکرمیکنیم زمین تااسمون متفاوته.من خودم کسی رو دوس داشتم6سال.ولی پدرومادرم گفتن نه.منم گفتم باشه.الان خداروشکرمیکنم که سرنگرفت.اصلا زندگی مشترک ورای تصورات مجردیه.چیزایی مهمه که اصلا ب چشم ما نمیادتومجردی.من حتی مادرمم بنظرم نمیتونه درست تشخیص بده کدوم مرد خوبه کدوم بد چون احساسیه ولی نظرات پدرم همه از دم قبول دارم و همیشه دیدم درسته درباره مردا