سلام اومدم حرف بزنم آروم بشم و اگه کسی میتونه برای ارامشم کمکم کنه.من تو زندگی بین زمین و هوا موندم بچم دوسال و نیمشه و اوایل می گفتم بدون بچه نمیتونم اگ ازم بگیرتش اما الان بچم بیشتر ب باباش وابستس و بود و نبودم براش فرقی نداره.آنقدر از شوهرم متنفرم ک حتی نفساش حالم و بد میکنه و برای رابطه همش پسش میزنم برامم مهم نیس خیانت کنه اما طلاقمم نمیده خودش میگه دوسم داره و بخاطر بچه اما دروغ میگ از حرف مردم میترسه منم نمیتونم ادامه بدم.بعد طلاق چون حامی ندارم بچمو بهش میدم چون نمیتونم ار پس خرجاش بربیام لطفا کنید چ مادر بی انصافی بچه ای ک تو دعوا و تنش باشه بدتر از بچه طلاقه.دنبال کارم هم روحیم بهتر بشه هم پس انداز اما نمیشه.نمیدونم چیکار کنم چندبار خواستم برم پیش مشاور تا آروم بشم اما نمیتونم فعلا.هیچ انگیزه ای ندارم دیگ برای زندگی