یعنی خییییلی تمایلی نداشته ولی بازم با توافق بچه دار شدند...و بعد ی مدت بازم غر بزنه بگه بچه نمیخاستم...
شوهرم خیلی با این حرفش عصبیم میکنه
چون براحتی بچه دار نشدیم...حالا که داریم این حرفش برام سنگینه
چندبارتاحالا بحث جدی داشتم باهاش
شوهر منم بچه نمیخاد
بچه نداریم سه ساله ازدواج کردیم
از بدو تولدش باهام همکاری زیادی نکرده...
کلا از زیر مسئولیتش در میره
ولی میگه من ائم مسئولیت پذیری هستم
منم ده ساله.شوهرم نمیخاد خودمم زیاد تمایلی ندارم
شوهر منم بچه نمیخواد
خودمم تمایلی ندارم
شوهرم بچه های دیگرانو میدید قنج میرفت براشون...نمیدونم چرا عوض شده!
رفتاراش اذیتم میکنه
مسئولیت تک نفره سخته
عزیزم بچه دیگران با بچه خود ادم فرق داره
بچه داری یه نسئولیت دو جانبه است ک باید هر دو نفر راضی باشن
نه یکی به زور بخواد یکی نخواد
اینجوری ک نمیشه
هم بچه اسیب میبینه هم شما
نباید با اصرار بچه دار میشدید و میباست همون اول خاستگاری این قضیه اگر واستون مهن بود مطرح میکردید ک کار به اینجا نکشه
اره شوهر منم نمیخواست زوری با قهر وگریه بهردار شدم اما الان همش میگه چقد خوب شد مجبورم کردی زندگیم رنگ دیگه ای گرفته با بچه
منم همسرم نمیخواست
ولی توافق کردیم و بچه دار شدیم
الان در طول روز واقعا خسته میشم.دخترم بد غذاست.وزن نمیگیره.در طول روز واقعا حرص میخورم و خسته میشم
شبا هم هر دوساعت بیداره واسه شیر
شیر خودم کمه سیر نمیشه باز بیدار میشه
تو خواب به سختی شیر خشک میخوره
در نتیجه صبح واقعا خسته و کسل از خواب پا میشم
اونوقت شب بهش میگم یکم نگهش دار باهاش بازی کن من خسته شدم از صب تا شب میگه منکه گفتم بچه نیاریم.تو خواستی.تو مادری باید زحمت بکشی
مهم نیست اگه ده بارم از خواب پاشی.وظیفته
شوهر منم بچه نمیخواست خودم راضیش کردم
الانم دعوامون میشه میگه چرا گفتی بچه بیاریم...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
