منم۴ ساله شهر غریبم نه در حد تو که ۳ ساعت راهی خیللللی دور فقط هوایی میتونم رفت و آمد کنم اونم خیلی زیاد برم و بیام سالی دو بار تازه تنها دخترم بودم خیلی وابسته بودم بچه هم ندارم ولی کنار اومدم دیگه شوهرمو زندگیمو دوست دارم با همه سختیاش
ولی نمیدونین چقدر سختم شد شب وروز درس خوندم زحمت کشیدم تا آخرش موفق شدم ولی میگم روزهای که با ...
حق داری عزیزم ولی بخوای اینجوری فکرکنی که بقیه ی عمرت هم به ناراحتی میگذره سعی کن از این به بعدتو شاد زندگی کنی حتما قسمتت اینجوری بوده به این فکرکن که خدا جواب زحماتتو داده خانم معلم شدی
زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست/آرزویم این است آنقدر سیر بخندی که ندانی غم چیست