ولی بعدش پشیمون شدم خیلی.کاش نگهش میداشتم
زنه حامله زود رنج میشه سره هر چیزی بهونه میگیره منم باردار بودم خیلی دعوا میکردیم کتکم خوردم ولی اگه جوابشو ندم دعوا کش پیدا نمیکنه وقتی عصبی میشه میگم باشه هر چی تو بگی به خاطر بچه م سکوت میکنم که دعوای مارو نبینه عقده ای بشه
اول تکلیف زندگیتو روشن کن بعد بچتو بدنیا بیار.با شوهرت صحبت کن حتما
خانوما اگه همین الان بندازه گناه کرده یا طفل معصومو بدنیا بیاره زندگیش بی سروته باشه بچه بین پدر مادر پاسکاری شه؟
اگه حوصله تنهایی بزرگ کردنشو داری ومسئولیتشو میتونی تنهایی به عهده بگیری به همسرت اهمیت نده اگه نه سقطش کن
من الان تو خودم میبینم که مسئولیت بزرگ کردنشو میتونستم بعهده بگیرم وتنهایی بزرگش کنم پشیمونم خیلی
نمیدونم چ خاکی توسرم بریزم میترسمم سقط کنم دیگه بچه دارنشم
بچه ای که قلب داره رو بکشی آهش میگیرتت زندگیتو از این سیاه تر نکن خدا بی حکمت کاری نمیکنه شاید این بچه یه تحول خوب تو زندگیت ایجاد میکنه .به خدا منم مثل شرایط تو بودم الان خداروشکر خیلی آروم شدیم حداقل به خاطر بچه دهنمونو میبندیم
ولی بابت این قضیه هنوز از همسرم دلخورم هنوز شماتتش میکنم دلسردم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
