ببین دوستم شوهر منم خیلی ساکته یعنی از اول خانوادش بچه هاشونو اینجوری کردن از بس با بقیه رفت و آمد نکردن بچه هاشون الان روشون نمیشه درست و حسابی با یکی حرف بزنن
شوهر من خیلی خوبه ساکته آرومه ولی اینجوری نیست که تا یه نامحرمو ببینه سرخ و سفید بشه ولی اگه یکی بیاد خونمون درست و حسابی باهاش حرف نمیزنه و این باعث میشه همیشه اون مهمونامون فکر کنن شوهرم یه چیزیش هست
بیشتر اینه که رو مخه که تو جمع دیده نمیشه مردای دیگه همش حرف میزنن شوهرم انگار اصلا نیست نه کسی باهاش حرف میزنه زیاد و نه کاری به کارش دارن و این خیلی بده ... مخصوصا جلو فامیلای خودم ... کاری هم برا کسی انجام نمیده یجورایی همیشه خودشو میکشه کنار و اگه منم انجام بدم شاکی میشه ... من خودم خیلی پرشر و شورم و نمیتونم اینجوری سر کنم... سفر میریم تا لب تر کنم حتی آخر شبم باشه تفریحمونم میریم ولی تو تفریحم بیشتر ساکته یا عکس میندازه ... در کل وقتای دعوا خوبه که هر ۰ی من ور بزنم اون ساکته ولی جاهای دیگه رو مخه ...