سلام .من خودم ۳۰ سالمه ،اغلب داستانا زندگیا رو که میخونم با زندگی دهه خودم خیلی فرق میکنه ،خودم و اکثر دوستای من تا دیپلم و پیش دانشگاهی یه کله درس میخوندیم ،فقط به فکر درس بودیم اصلا به جنس مخالف و ازدواج فکر نمیکردیم اونایی هم که دوست پسر داشتن خیلی کم بودن و انگشت شمار،ولی الان هرچی داستان زندگی میخونم اکثرا دخترا از سن راهنمایی دوست پسر داشتن و عاشق شدن و زود هم ازدواج کردن ،البته نمیخوام بگم کدوم دهه خوبن یا بد ولی واقعا تفاوت ها زیاده
قبول دارم حرفتونو . من 32 سالمه به نظرم نسل بعد ما نسل موفق تری ان
ده شصتي ها يعني اصلا دوست نميشدن؟حرفا ميزني.دهه ٥٠هم حتي دوس ميشدن
صحیح
منم دهه شصتی ام.دقیقا مثل شما بودم
ما هم تو مدرسه مون فقط یه چند تایی فقط دوس پسر داشتن. منم 30 سالمه.
من ۲۵سالمه. تا قبل از ۲۳سالگی باهیچ پسری یک کلمه چت نکردم .و حتی حضوری هیچکیو ندیدم.
هیچکسم نیومد سمتم.خواستگار سنتی هم نداشتم.
فقط با دونفر رفتم تو مرحله اشنایی ازدواج .
متاسفانه خراب ازاب دراومدن.
الانم میخوام ادامه تحصیل بدم.
گورپدر شوهر.
اخه هر کی داستان میزاره از دوران بلوغ خاطرخواه داشته ما نمیدونیم چرا اونروزا کسی به ما نگاه نمیکرد
من عمیقا معتقدم نسل ما نسل بسیار موفقی بود.از اینکه یه دهه شصتی ام از خدا ممنونم
دلم به حال بعدی ها و مخصوصا بچه هامون میسوزه...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
8 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
