اینم عکس پسرم به درک باور میکنی یا نه بقیه دوستان اگه تحمت نمیزنین لطف کنین راهنماییم کنین شاید خرف یکی یه راهی باز کرد برام
بچه تو ببر عزيز
در جریان زنگی شما هستم و تاپیک هاتو خوندم .واقعا برات ماراحتم عزیزم.تصمیم جسورانه ای گرفتی .شاید بتونی بچتو مدتی بزاری پیش مادرت تا خودت کاری پیدا کنی و جا بیفتی و بچه کمی بزرگتر بشه تا بتونی مهد بزاری و بعد بچتو بگیری.یا اینکه مادرتو از زندگیت بیرون کنی و شوهرت و ببخشی و تو همین زندگی فعلا بمونی تا بچه بزرگتر بشه
عزیزم تحمل دیدنشون سخته برام چه برسه بخشش درد وحشتناکیه دوستانی که میگن مادر نیستی اون تیکه ای از وجودمه همه زندگیمه اما چیکار کنم با بیست ویک سال سن روحیه خراب بدون پول و پشتوانه بی کس راهی به ذهنم نمیرسه دیگه
واقعا نمیدونم چجوری راهنماییت کنم پسرتو با خودت ببر. یه کاری پیدا کن تو خونه انجام بدی. کاری فنی یا هنری بلد هستی ؟
ای وای ای وای ای وای
پدر داری؟
پرستار سالمند یا مریض هم خوبه اگر برات پیدا بشه کاش تو این مدت کاری یاد میگرفتی مثل نسخه پیچی داروخانه مثلا یا هنر خاصی
حبوبات بسته بندی کنی . سبزی پاک کنی . اگه امکانش باشه چرخ خیاطی بگیری تو خونه سری دوزی کنی از کارگاه های تولیدی لباس بیاری فقط بدوزی .یا میتونم یجا رو بهت پیشنهاد کنم تماس بگیری باهاشون . شرایطتو بگی شاید کمکت کنن
با مامانت صحبت کردی اون چی میگه روش میشه تو روی شما نگاه کنه
ببین میدونم شرایط تو سخته حرف زدن ما راحته اما اگه از ما نظر میخوای من میگم حتما پسرتو ببر
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
