من روزهایی که صبح زود پامیشم اینطوری هستم:
شوهرمو راهی میکنم میره، بچه ام هم هنوز خوابه… قرآنمو حفظ میکنم.. بعد میرم آشپزخونه، مرتب کاری، وایتکس کاری یا هرکاری لازم باشه انجام میدم.. وسایل ناهار رو تدارک میبینم.. بعد دخترم بیدار میشه گاهی میبرمش پارک و برمیگردیم.. گاهی صبحانه شو میدم یکم بازی میکنیم.. بعد خودش مشغول میشه.. من میرم یکم تکالیف کلاسمو انجام میدم.. جارو لازم باشه میکشم.. این وسطها اوقات خالی هم دارم که چای میخورم، تلویزیون میبینم..
ظهر که غذا حاضر شد خاموشش میکنم و قبل از اومدن شوهرم یه چرت کوچیک با دخترم میزنیم و حسابی سرحال میشیم
بقیه روز هم در خدمت همسر… اگه بخواهیم بیرون برین، مهمانی بریم یا هرچیز دیگه
اگه صبح دیرتر پاشم هم باز به همه کارای ضروریم میرسم ولی مثلا پارک نمیتونیم بریم، یا اون روز درسمو نمیخونم
والا من از وقتی حامله شدم کارام میمونه اعصلبم به هم میریزه ها اما بدنم همکاری نمیکنه. این خانم که ۱۲ تازه ناهار میزاره . ۲ حاضره من از ۹ شروع میکنم ۲ حاضره تازه من میمونم و کلی ضرف
والا شوهر مم از بچه نوپا بدترِ انقدر خونرو به هم میریزه که من عاصی ام از دستش نهایت کاری ام که میکنه شاید گاهی صبح من خواب بمونم برا خودش چای بزاره
