۴سال پیش با دوس پسرم ازدواج کردم که حاصل این ازدواج یه پسر دوساله است شوهرم از اول بددهن بی تربیت و بداخلاق وشکاک بود من اینقد عاشق شده بودم که هیچکدوم از بدی هاشو نمی دیدیم با خانوادم خیلی جنگیدم خیلی دلشونو شکستم باهاش ازدواج کردم ورفتم ی شهر دور اول هاش یکم خوب بود تا بچه اومد هستید بگم
بله بگو
بگو
خیلی عوض شد با زنای مختلف ارتباط پیدا کرد میفهمیدم قول میداد تموم کنه باهاشون ولی بازم چشم چرونی میکرد به من میگفت حق نداری جای بری تو شهر غریب تنها وبی کس بودم تصمیم گرفتم بچه دارشم
خیلی خیلی تو دوران بارداری اذیتم کرد کتک میزد فشارخونم بالا بود چند بار بستری شدم که نزدیک بود بچه سقط شه ولی کاش میشد
😔😔😔
اینقد التماس کردم که محبت کن دوسم داشته باش اینقد مسخرم میکرد اعتماد بنفسم ب کل از دست دادم بچه هم عاشق مادرشوهرم بود البته ناگفته نماند شوهرم خانواده اصلا خوبی نداشت پدرش سر مادرش زن اورده بود و ولشون کرده بود من پدرشو تو این چن سال ی بار دیدم برادرش هم اهل کار خلاف بود
وای خیلی ناراحت شدم خدا کمکت کنه خذا بچه ات رو برات نگه داره
هرروز میگفت برو نمیخوامت مانتومو بسمتم پرتاپ میکرد ک برو گمشو اویل دلم برا بچه میسوخت ولی دلم برا بچه میسوخت بچم اصلا منو دوس نداشت و مادرشوهرمو مامان صدا میکرد
چه بدتوکه ازاول میدیدی رفتارشونبایدبچه دارمیشدی بایدهمون اول طلاق میگرفتی
دلم ميخواد خودمو بزنم وقتي ميشنوم يكي با علم بر اينكه شوهرش بده يه بچه بي گناهو مياره كه بدبختش كنه چطور دلتون مياد
جدا شو بچه رو هم بده ب خودشون
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
