سلام دوستای گلم! دختر من از حدود 8 ماهگی کلمه های ساده رو یاد گرفت مث با با مامان صدای حیوانات مختلف و اسم باباشم صدا میکرد. من از نوزادی زیر ی ماهگی با کتابای مخصوص نوزادان در گیرش کردم و دایم کتاب زیر دستش بوده و الان دیگه شدیدا ب کتاب عاقه مند شده. الان سه سالو سه ماهشه. ادو سلش بود حدود 10 تا شعر حفظ بود اما من باهاش کار نکرده بودم خودش از شبکه پویا و گوشیو.... شنیده بود. تا دو سالو 9 ماهگیش ک ی سری کتاب جوید شعر براش گرفتم و خیییییلی علاقه نشون دادو مدام ازم میخواست براش بخونمشون ، تا اینک در حدود یک ماه و نیم 62تا شعرو حفظ شد و کتابارو خودش میگیره دستش و شعر مربوط ب هر صفحه رو میخونه. خونواده هامون میگن ی چیز فوق العادس بخصوص عموش خییییلی اصرار میکنه ک ب طور خاص پیگیری کنم. اما من پشت گوش انداختم و بنظرم ی چیز عادیه و بچه اینجوری خیلی زیاده. البته منظورم حافظای قرآانو بچه هایی ک دیوان اشعارو حفظن نیستا اصلا . چون بشدت باهاشون کار شده و تحت نظر مربیو کلاسو....منظورم بچه هاییه ک بصورت خوداموز حفظ میسن. حالا بنظر شما دخترم واقعا خییییییییییییلی باهوشه و این کارش خاصه یا خیلی ازین چیزا دیدین یا شنیدین؟ البته ب هر حال میخوام سری جدید کتابارو بگیرم و با برنامه باهاش پیش برم چون خودش خییییلی دوس داره. مرسی از نظرات....