نمی دونم درونم چه مشکلی دارم ! تو مهمونی های بزرگ خیلی گوشه گیر می شم می ترسم از آدمها اصلا نمی تونم تعارف کنم یا به مهمونا رسیدگی کنم بی حوصله می شم ! واقعا دلیلشو نمی دونم ! فقط دوست دارم با آدمهایی که راحتم بشینم و حرف بزنم از آدمهایی که ازم ایراد می گیرن و بهم دستور می دن گریزونم ! به شدت آدم اجتماعی و برون گرایی هستم و خیلی خوب حرف می زنم ولی مهمونی های اینطوری حالمو بهم می زنه نمی دونم چرا
اعتماد به نفس کافی نداری
من که عین وروره جادو ام توی جمع های بزرگ لال میشم ... مامانم میگه چه مظلووووم شدی ... ولی روابط عمومیم عالیه ها اما توی جمع بزرگ خودمو گم میکنم
منم همینطوری ام متاسفانه
منم همینطورم
جمع کوچک راحتترم.امااجتماعی نیستم.توجمع همیشه تنهام و کسی روجذب نمیکنم
پسر خاله بابام کپیه انرکیه س شرایط مالی پدرش هم خوووبه خلی همسن من بود توی یه دانشگاه هم درس خوندیم ولی اقا من هربار که میدیدم مامانش اینا رو عین عقب افتاده های ذهنی میشدم ... بابام میگفت بخدا غزل این نییییست!!! دیگه از ما اصرار از اونا انکار ... نگرفت منو وگرنه الان شوهرم انریکه بود
منم همینطورم با اینکه خیلی جمع و مهمونی و اینار و دوست دارم اما جز با نزدیکان با بقیه خیلی سریع نمیتونم صمیمی بشم و سرصحبتو باز کنم. نه اینکه باهاشون مشکلی داشته باشم هیچ حرفی نمیبینم برای شروع یه مکالمه البته من سرکارم همینطورم با همکارای قدیمی خیلی راحتم و جدیدا باید زمان بگذره و کم کم وارد بشم. البته اینم بگم من خیلی ملاحظه کارم و میگم اگر اینو بگم شاید در موردم این حرفو بگن یا اگر اینو بپرسم شاید فلان نظرو راجع بهم داشته باشن و ترجیح میدم سکوت اختیار کنم.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
