سلام دوستان. من اولین تاپیکم رو با این موضوع شروع کردم که یه سودمندی داشته باشه.
خواهش میکنم نکات تربیتی یا اخلاقی که رو خودتون پیاده کردن و الان راضی هستین یا ناراضی هستین و یا رفتارهایی که خودتون به بچه هاتون یاد دادید و الان از به میوه نشستنش لذت میبرید و یا در اطرافیانتون دیدید رو با روش بگید
در بدترین شرایط حرف زشت از دهن بیرون نیاد
خودم بگم که آدم خجالتی بودم و هستم تا قبل از عروسی سوپری به سختی میرفتم. تتهایی سختم بود جایی برم. اما پسر چهارساله ام رو اینطور بار نیاوردم. خودش به شدت اجتماعی هست .
دخترم سه سالش بعد هر چیزی تشکر میکنه پشت اسم هر کس جان اضافه میکنه از من به ادبش افتخار میکنم تو خونه به رفتار ما دقت میکنه کار خاصی انجام ندادم تا یاد بگیر
میذارم پسرم که18ماهس کل خونه رو کثیف کنه اب بریزه اذیت کنه ولی هرگز دعواش نمیکنم
دیروزم براش مداد رنگی خریدم نقاشی کنه خیلی دوس داره
فضول نباشم از کسی سوال نپرسم اگه هم کسی سوالی پرسید که به نظرم بهش ربط نداشت ندید بگیرمش و جوابشو ندمممم
خیلی سختی کشیدم ،واسه همین خیلی مستقلم!
وقتی یه چیزو بخوام مثل اسب،!!! براش میجنگم
حرفمو رک میزنم و زیر بار ظلم نمیمونم.آخری رو از بابام یاد گرفتم
از اینکه مناعت طبع دارم راضی هستم و ممنون دار پدر و مادرمم
و دخترمن دارم اینجوری تربیت میکنم
از اینکه حسود و خودخواه نیستم
بابام همیشه تاکید داشت که به بزرگتر خودمون احترام بزاریم و هیچوقت بدهن نباشیم و پشت سر کسی حرف نزینم
بچه هام اصن حرف بدنمیزنن به کلمه بی ادب میگن فحش خیلی زشت
مامانم مارو رازدار بار آورد. این خیلی نکته خوبیه. کسی از مریضی و دعوا و بحث تو خونواده ما خبر نداشت و از بیرون خونواده گل و بلبل بودیم ولی شاید با هم کارد و پنیر هم بودیم .
