خیلی ناامید شدم. من رتبه دو رقمی کنکور بودم. تو بهترین دانشگاه مدرکمو گرفتم .رتبه تک رقمی ازمون وکالت بودم. ولی هر بانک و اداره ای رفتم منو واسه همکاری قبول نمیکردن... کسایی رو میشناختم که تو همون بانکها فقط به خاطر اشنا داشتن بدون داشتن پروانه وکالت فقط با لیسانسشون مشاور شده بودن. ولی من بیکار بودم. هنوز دوره کاراموزیم بودم . نمیتونستم حتی هزینه های جاری وکالتو بدم. یه ازمون دولتی شرکت کردم . فقط 5نفر میخواستن.من قبول شدم به عنوان کارشناس ثبت. یک سال طول کشید همه فرایندهاش... واسه همین از کاراموزی وکالتم دور شدم . دیروز بهم گفتن بیا شروع به کار..وقتی رفتم منو بردن بایگانی... گفتن کارت اینه که پرونده هارو منظمشون کنی! تو یه اتاق تاریک بدون هیچ کولر و صندلی 8ساعت وایستادم. وقتی گفتم چرا صندلی نیست گفتن دیگه همینه! یعنی حق منی که این همه زحمت کشیدم این بود که بشم تمیز کن اتاق بایگانی! به خدا اگه عنوانش مسئول بایگانی بود شرکت نمیکردم. پس چرا زدین کارشناس ثبت. وقتی با رییس صحبت کردم خیلی بد جوابمو داد حتی نگاهشم بد بود.اونقدر که وقتی رفتم بیرون اشکم دراومد. خیلی تحقیر شدم..😢
قبل شروع به کارم 5 سال ازم تعهد به خدمت گرفتن.. یعنی مجبورم تو بایگانی بمونم! وگرنه خسارت ازم میخوان... از یه طرفم دیگه نمیتونم برم دنبال کاراموزی وکالت..
خیلی دلم گرفته..کاش کشورمون واسه جوونای تحصیل کرده اش یکم ارزش قائل بود