شوهرم میخواد مثلااا آزار روحیم بده

خانواده منم اتفاقا. مامانم همیشه تشویقم کرد ک باهمه خوب باشم هرکی هرچقدم حرف زد تیکه انداخت عب نداره اهمین نده و فلان...

اما کم کم فهمیدم ضرر میکنم شان خودم میاد پایین و اطرافیانم پرروتر.

باید اول از همه ب خودت ارزش بدی.

اون موقع بقیم برات ارزش قایلن.

الانم مامانم اگه یه وقتا بهم ایراد میگره فلان رفتارت بده و گذشت کن و اینا... میگم نه روش من با شما فرق داره من نمیتونم رو بدم .هرکسی یه لیاقتی داره

خوب باش با هرکسی ک لیاقت خوبیتو داره

به خدا مردها خوب ندارن همه یه جوری باعث ناراحتی زن هاشون  میشن مثلا من سر چیزهای کوچیک باشوهرم دعوا کردم رفته خونه رو به اسم پدرش زده میگم چرا کردی میگه ترسیدم طلاق بگیری بعد خونه رو از چنگم در بیاری یعنی فقط ماندم خدایا چه بکنم 

تاپیکای تورو میخونم اعصابم خورد میشه زیاد به خانواده شوهرت رو دادی 

وای خدا این دیگه نوبره بخدا.بگو اخه مرده حسابی فردا روز پدرت میمیره خونه میشه ورثه ای اونوقت باید بین صد نفر تقسیم بشه سرت بی کلاه میمونه که

چی بگم می بینی که عقیدت جواب نداده مشکل از تو نیست که مهربونی و از خود گذشته مشکل از همسرته !!!من نگفتم این رابطه یه طرفست اما تا زمانی که به خودت اعتماد نداشته باشی و خودت با ارزش ترین موجود بدونی و خودت دوست داشته باشی اونوقت که می تونی زندگیت با شوهرت بسازی!!نمی گم من اینارو رعایت می کنم همه اینارو تجربیات بقیه می گن