بگو عزیزم من میدونم اونجوری برات سخته همش توجاده باشی مطمئن باش من خودم نگرانت میشم اونجا..
ولی خب اینجاهم دارم کم میارم نمیتونم همش توخونه باشم اونم با ی بچه..حوصلم سرمیره دلم میخواد پیش اقوام باشم حداقل گاهی بهشون سربزنم یااونا بمن سربزنن..اینجوری دیگه دارم عصبی میشم دوس ندارم افسردگی بگیرم همش توتنهایی باشم..خواهش میکنم بخاطر من کوچولومون ی فکری بکن