مادرشوهره من ی ادم فوق العاده بی درک و پر توقع هسته البته فقط در زمینه بچه هاش.و تمامه تلاشش خوب جلوه دادن و اخره معرفت بودن جلو مردمه. اولایی ک عقد بسته بودیم ی ادایی در میاورد ک شوهره من ی شبم خونه ما نخوابیدو هرشب منم میبرد خونشون.تا بحث شد سره ساختن خونه و دور از چشمای من زیره گوشه شوهرم میخوند ک خونتو کناره من بساز.ک یکی از بدترین نقطه های شهرکای اطراف بود هرچقد هم گفتم از اونجایی ک من شب تا صبح سرکار بودم و اون بیشتر کنارش بود و میخوند زیره گوشش شوهرم قبول کرد و تمامه پس اندازمونو دادیم ک کنارش باشیم.یک ساله عذاب اور بودیم تا خونمونو دزد زد و از اونجا رفتیم و خونمونو گذاشتیم برا فروش و هیچ کس نیومد بخره از بس جاش افتضاح بودو خودمون دربدر و مستاجر و بدون هیچ پس اندازی.من شوهرم شغلش ازاده اگه بره داریم اگه نره نداریم.اینقد بی درکه هر روز شوهرم باید ببرتش جایی .هر روز خودشو میزنه ب مریضی و باید این شهر اون شهر ببرنش اونم فقط شوهر من.نمیتونم ازش بگذرم اون از خونه اونم از این روزا و ی عالمه بدهی و توقع بیجای این
هرکی عروسی عزا داشته باشه شوهر من از صبح باید بره کمک.انگاررر ن انگار کار داره.یک سره زنگ میزنه سر و صدا میده ک بیا.بخواد دکتر بره دائم باید ببرتش.انگار دیگه بچه نداره.ی تشکره خشک و خالی نمیکنه اینقد ک پرتوقعه
چرا مادر شوهرا همه مثل همن،البته اکثرا،از خدا میخوام همچین مادر شوهری نشم
اکثر مادرشوهرا همینن فقط و فقط میخوان پسراشون ور دلشون باشه
نمیدونم چرا زن میگیرن براشون خب تا اخر عمر بچسبن بهشون
مال منم اون طوری هروقت مارو میبینه یادش ایفون خرابش میوفته اون قدر گفت که ایفون ما سوخت هرمارومیبینه خودشوبه مریضی میزنه دروغ میگه زخم زبون میزنه و...
بخدا از کار و زندگی افتاده .صبحی از بس اعصابم خورد بود جلو شوهرم نفرینش کردم😓
باید برم مشاوره ولی مطمئنم شوهرم نمیاد.خسته شدم تو این س ساله زندگی.هزار تا مریضی گرفتم از بس ذهنم داغونه.نمزدونم خدا چطور ازش میگذره
نمیدونم چی بگم من تنها کاری ک میکنم ب شوهرم میگم هرچی گفتن بگو باشه ولی در واقعیت بیا کلرخودمونو بکنیم مثلا پارسال ما میخواستیم ی خونه بخریم تا ارزش پولمون کم نشه اگه گفته بودیم میگفتن نخرین و صدتا حرف میزدن تا شوعرمو منصرف کنن ما خونه رو خریدیم و هیچیم نگفتیم شوهرمم ب اصرار خودش سندو زد بنام من منم گفتم اگه بفهمن ک هردومونو میبرن زیر سوال شوهرمم گفت لزومی نداره راستشو بگیم میگیم بنام منه همین کارم کردیم جلوشون اون طوری باشین ک میخوان
برادرشوهر من از لصفهان شهر به اون بزرگی خرید نمیکنه، بعد میاد شهرما که یه شهر کوچیکه و مادرشوهرم میگه داداشتو ببر میخواد کفش بخره.... خداروشکر که همیشه اینجا نیس و جدیدا تصمیم گزفته طبقه بالای خونه مارو بخره..
رفته دکتر ی شهره دیگه کلی ازمایش گفتن چیزی نیست بازم شوهرمو دیده نه باید ببری منو یزد.جلو من سالم راه میره تا شوهرمو میبینه خودشو میندازه رو تخت جیغ میزنه ک واااای پام
باورتون میشه سکه های دمه عقدمو خودشو برادر شوهرم رفتن فروختن اومدن پولشو دادن شوهرم تازه ی خورده هم ازشون برا خودش نگه داشته بود.اینقد خودخواه بود.اولا حرف نمیزدم الان میبینم داره ازم سواستفاده میکنه.ازش متنفرم.الان میگه حالم بده دلم براش نمیسوزه سرد شدم