💄💋 تاریخچهی مختصر رُژِ لب
✅ #رژ_لب امسال تقریبا ۱۳۱ ساله شد. البته رژ لب به شکل امروزیاش، وگرنه استفاده از لوازم آرایش، تاریخی ۵۰۰۰ ساله دارد. قدیمیترین رژ لب را باستان شناسان در شهر سومری اور یافتند که متعلق به ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد است.
زنان سومری، مصری و رومی برای آرایش خود از موادی مثل حنا، لاجورد، زعفران، موم عسل و بسیاری مواد طبیعی دیگر استفاده میکردند.
گفته شده (نوُفرِه تته) ملکهی مصر هم، چون دیگر زنان مصری و یونانی عصر خود، لبهایش را رنگ می کرده است. در آن زمان رنگ را در قوطی های کوچک نگهداری میکردند و آن را با انگشت یا قلم مو بر لب می کشیدند.
در آنزمان مصریها از حنا برای رنگ کردن لب و دستهایشان استفاده می کردند. و حتی چیز جالب این است که (کلئوپاترا) مثلا پوست سوسک و پولک ماهی استفاده میکرده است. مصری ها پوست سوسکهای مختلف رنگهای مختلف میگرفتند و ازپولک ماهی برای درخشندگی و اینها استفاده میکردند. به این صورت که این مواد را خُرد میکردند و بعنوان ماتیک استفاده میکردند.”
زنان یونانی برعکس سومریها در ملاءعام آرایش نمیکردند، این کار مختص هنرمندان و یا خانمهای بد بود! ولی در ژاپن قدیم آرایش یک پرستیژ برای زنان اقشار بالای جامعه بحساب میآمده. زنهای ژاپنی مخلوطی از عسل، موم و مواد رنگی را بر لبهایشان میمالیدند که ترکیب آن به ماتیک های امروزی نزدیک است. آرایش کردن در دوران باروک هم در میان زنان ثروتمند و از طبقات بالای جامعه بسیار متداول بود. ملکه الیزابت اول با پودر سفید و ماتیک قرمز در مجامع ظاهر میشد.
برخلاف الیزابت اول، ملکه ویکتوریا بشدت با آرایش کردن مخالف بود. او از سال ۱۸۳۷ تا پایان عمرش یعنی بیش از ۶۳ سال بر بریتانیا سلطنت کرد.
ملکه ویکتوریا که بر یکی از قدرتمندترین امپراطوری های زمان خود تکیه زده بود، از نفوذی گسترده برخوردار بود و این نفوذ باعث شد برای مدتی طولانی صندوقچه زنان اشراف از رنگ و بوی لوازم آرایش محروم شود.
اواخر قرن نوزده دو فرانسوی به فکر افتادند که استفاده از آنرا آسان تر کنند. آنها رنگ را با پیه گوزن وموم زنبورعسل درآمیخته وآنرا درلوله های نازکی از کاغذ ابریشمی پیچیدند و در نمایشگاه جهانی آمستردام دراول ماه مه ۱۸۸۳ به نمایش گذاشتند.
استفاده از آن اما رسوایی به پا می کرد، بطوری که اوایل فقط روسپیان و رقاصه ها از آن استفاده می کردند و حتی (سارا برنار)، هنرمند معروف فرانسوی، آن را (استیلوُ دو آمور) نامید.