پسرم اصلا شبيه باباش نيست، خيلى شبيه من و داداشمه. فقط لبهاش دقيقا شكل لب باباشه ،فرم پيشونيش هم همينطور ولى خب به چشم نمياد. از وقتى به دنيا اومد هربار كه مادر و خواهرش بچمو ديدن بجاى اينكه بگن چه خوشگله با ماتم ميگفتن مامان ناراحته ميگه بچه شبيه داداش نيست. الان كه بچم يك سالش شده دست بردار نيستن، ديروز اومدن خونمون بازهم با آه و ناله گفتن بچه شبيه داداش نيست. يعنى داداش ما هيچ نقشى توبوجود اومدن اين بچه نداشت؟
من خيلى ناراحت ميشم از اين رفتارشون. بهشون چى بايد بگم كه دهنشونو ببندن؟اَه