فقط اونایی که میخوان جدا بشن از شوهرشون ولی نمیتونن بیان لطفا...

از اداره آمار اومدی ؟

خخخخ

خب بعدش که فهمیدی ترساشون چیه چیکار میخوای بکنی واسشون؟فکر نمیکنین اینا ترویج ناامیدی هستش؟چرا بهم امید نمیدین تا بانشاط زندگی کنین چرا فقط دنبال شنیدن مشکل دیگرانین و اینهمه مشتاق؟

مشكلشون :گير افتادن زير دست به احمق عوضي رواني بدبخت بيكار بي پول بي عرضه ناتوان جنسي ......... بگير برو تا آخر

دليل طلاق نگرفتن : نداشتن خونواده درست حسابي خونواده داغون و بعضا بي پول 

خلاصه ميشه سوختن و ساختن و مردن

خودآزاری نیست امیده ... امید به تغییر و کاملا هم درسته ... کسی که روابطش مشکل داره راهش طلاق نیست باید تغییر کنه و تغییر بده تا درست شهرابطه اش وگرنه طلاق هم بگیرنه دوباره هم ازدواج کنن ولی تغییر نکن دوباره همون اتفاقا میافته ... دیگه ذات زن ها مثل هم هست و ذات مردها هم مث هم ... 

چرا اینارو میپرسیدآدم اذیت میشع

اینجا محیط خوبی برای مشورت گرفتن توی همچین مسائل حساسی نیست.بهتره با مشاور و بزرگترهاتون که کاملا درجریان زندگیتون هستن مشورت کنین

واقعا این خانواده هان ک نمیزارن در اکثر موازد اما من شوهرم خودشم تقصیرشه ک اذیت میکنه البته اونم باز ب تربیت غلطش ک از پدر مادرش گرفته برمیگرده

خب سرزنش اطرافیان.  ترس از طرد شدن از جامعه. اینکه همش سوال که چرا جدا شدی؟ و اینکه بعد از جدایی به خاطر شرایط زن و جامعه احتمال تنها موندن و خیلی زیاده و اینکه بخایی تنها زندگی کنی جامعه ما مخصوصا شهرای کوچیک نمی پذیرن و اینکه من خودم سه سال عقد بودم و چهار ماهه ازدواج کردم و بخوام جدا بشم میگن چقد زود و اینکه من تازه دارم تو کارم پیشرفت میکنم و اگه جدا شم باید برگردم شهر پدر مادرم و کارمو از دست میدم و اینکه سرکارما فقط نیروی متاهل قبول میکنن و اگه منو بیرون نکنن به خاطر مطلقه بودنم یدونم مشکل ساز میشه

منم ی همچین وظعیتی گیر افتادم تقریبا، ولی با نزدیک شدن ب 30 سالگی، دیگه ن اون کشش رو دارم، و دیگه حس میکنم داره عمرم تموم میشه تا کی واسه بقیه زندگی کنم، کی دیگه باید واقعا اونجوری ک دلم میخواد زندگی کنم. 

اما فکر کنم همین زندگی رو ادامه بدم تا وقتی ک دیگه خیلی دیر شده باشه و ارزش نداشته باشه راه برگشت.

یه حس وابستگی و ترس از نام مطلقگی و ترس از اینکه نتونیم گلیممون از آب بیرون بکشیم