رنگِ سياهِ افسردگي

چرا ولي گفتم به حيوون زبون بسته تشبيهش نكنم 

‏یه آخر هفته داشتیم، هم‌خونه‌م رفته بود سفر. به خودم اومدم دیدم بیش از ۴۸ ساعته که دارم سریال می‌بینم و نمی‌تونم از رو مبل بلند شم. پنیک کرده بودم. تکست دادم به شقایق، که هوای منو داشته باش خیلی حالم بده. رفتم بیرون نیم ساعت دویدم. تو راه نزدیک بود اتوبوس بزنه بهم و وقتی نزد

‏برای یه لحظه فک کردم "اه. شانسمو از دست دادم." به شقایق گفتم برام ویدئوی یوگا بفرسته. برگشتم خونه، ۲۰دیقه یوگا کردم و وقتی تموم شد، دراز شدم رو زمین و شروع کردم به زار زدن. نمی‌دونم چقدر طول کشید. بعدش احساس می‌کردم امکان نداره بتونم ازکف زمین بلند شم. مطمئن بودم همونجا می‌میرم.

‏هرگز اون وحشت و احساس ناتوانی رو فراموش نمی‌کنم. احساسم وقتی کف زمین خوابیده بودم، فیزیکلی نمی‌تونستم تکون بخورم، گریه‌م بند نمی‌اومد. و ازهمه بدتر، اینکه نمی‌دونستم چی داره به سرم میاد.

اگه موضوعت افسردگي باشه و درمانش نكني از پا ميندازتت

بيماري من نيست نوشتم داستان چندتا ادم مختلفه كه راجب افسردگيشون گفتن

‏نخستین تصویر واضحی که از «افسردگی» دارم: توی دانشگاه علی‌رغم میل باطنی دسته‌جمعی مافیا بازی کردیم. اصلا از بازی لذت نبردم و به نظرم مسخره و پوچ بود. وقتی برگشتم خونه به خاطر لذت نبردن از بازی و معاشرت با بقیه نیم ساعت یه‌بند زار زدم.

‏صبح‌ها به سختی بیدار می‌شدم و بلند شدن از تخت حتی سخت‌تر بود. نسبت به همه‌ی تفریحات همیشگیم بی‌میل شده بودم. هر ایده‌ی جدیدی که توی ذهنم شکل میگرفت سریع با یه «که چی؟» خفه می‌شد. احساس بی‌ارزش و ناتوان بودن می‌کردم. آرزوهای گذشته‌م یا بیهوده به نظر میرسیدن یا ناممکن.

‏احساس میکردم در موارد متعددی به اطرافیانم ظلم کرده‌م یا جواب خوبی‌هاشون رو ندادم (و دیگه وقت برای جبران نیست). افسردگی باعث می‌شه هر اتفاق خوبی ناممکن یا خیلی دشوار به نظر برسه، از  جمله درمان شدن خود افسردگی

‏چهارسال با افسردگی‌ مزمن دست و پنجه نرم کردم تا بالاخره فهمیدم بیماریه نه غم! هنوز هم بهترین تعریفی که از افسردگی شنیدم حرف اندرو سولمون است که گفته: «نقطه‌ی مقابل افسردگی، خوشحالی نیست، بلکه شورِ زندگی است».

‏‏یک حس ترس و واهمه دائمی است اما حتی نمی‌دانی که نگران چی هستی. آن موقع بود که به این فکر افتادم که زنده بودن خیلی دردناک است، و تنها دلیل خودکشی نکردن صدمه نزدن به دیگران است.

‏سه چیز هست که مردم آنها را با هم اشتباه می‌گیرند. افسردگی، غصه، و اندوه. غصه کاملا واکنشی است....افسردگی عمده‌ترین بیماری در جهان است، و آدم‌ها هر روز بر اثر آن جان می‌دهند

بله