سلام .میشه راهنمایی ام کنید من وقتی با هر کسی به مشکلی برمیخورم اگه کسی ناراحتم کنه فراموش نمیتونم بکنم ولی فکرهم نمیکنم.وفقط قطع رابطه .طوری که مثلا مادرشوهرم بهم چیزی میگه عصبانیم میکنه یا بی محلی غرورم اجازه نمیده که من دیگه برم خونشون و خودم رو غریبه حس میکنم.شاید سالی یه بار میرم .من حتی نمیذارم دخترم هم با دختراشون بازی کنه وحتی میگم به دخترم که باید با بچه هاشون قهرکنی .میدونم کارم اشتباهه ولی نمیتونم خودم رو قانع کنم من چند ساله این دغدغه رو دارم.میشه کمکم کنید ونظرتون رو بگید میخام ببینم ایا این حالتم طبیعیه یا نه.خواهش میکنم صمیمانه به عنوان خواهر راهنماییم کنید
چرا بچه هارو میریزی تو دعواها😕
کینه خوب نیس گله من...🙂
به نظرم دخترت رو قاطی این قهر و دعواها نکن
خودتون ک میدونید کاره خوبی نیست
و بنظرم فقط دارید خودتونو اذیت میکنید
قهر کردن هیچ حسنی نداره
اگر داشت، تا الان باید ب اهداف تون میرسیدید !!!!!
نه عزیزم رفتارت طبیعی نیست.....اولا آدم باید نسبت به یه سری اشتباهها گذشت داشته باشه ثانیا قطع رابطه اون هم با مادر همسر! اصلا شایسته نیست.......و اینکه داری مستقیما به بچه هات یاد میدی قهر و نبخشیدن و کینه ای بودن رو
ببخشید انقدر واضح توضیح دادم
حالتت طبیعی هست ولی چون داره آزارت میده باید روش کار کنی. مثل اینه که یکی بگه من کلیه چپم از کار افتاده آیا این طبیعیه؟ بله طبیعیه به این معنا که خیلی ها بر اثر اتفاقات طبیعی کلیه شونو از دست میدن ولی بهرحال باید یه فکری بحالش بکنن.
چیزی که شما از خودت توصیف کردی در روانشناسی بهش میگن شخصیت اجتنابی. منم همین طوری هستم. افراد اجتنابی به دلیل تجربیات کودکی یاد میگیرن که هیچ گاه اجازه ندن که دیگران بهشون آسیب عاطفی بزنن و اگر احساس آسیب کنند سریعا برای قطع رابطه و اجتناب از رابطه پیش دستی می کنن که در واقع یه نوع مکانیزم دفاعی هست
مطلب راجب شخصیت اجتنابی زیاده و تنها راه بهبودش هم مطالعه است و تلاش برای تغییر که باید از موارد سبک و کوچک شروع کنین
منم مثله شمام
ولی خب نمیدونم باید چیکار کرد
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
