همش میگه به خاطر زندگیمون مجبورم برم
ببین زن هایی هم که دورشن عوضین
محیط کار خود ماعم دست کمی ازونجا نداره
ببین تو محیط کار ما همه همکارا همدیگرو به اسم کوچیک صدا میزنن و تو سرو کله ی هم میزنن ولی زندگی شخصیشون مشخصه و بیشتر از یه حدی پیش نمیرن مثلا ما اصلا بینمون گردش و تفریح دوتایی زن و مرد نیست
ولی شرکت شوهرم اینا رو دارن
مثلا یهو جمع میشن میرن پینت بال زناشون هم میپیچونن
انقدر سر این چیزا دعوا کردم
تا رسید به جایی که گفتم باشه تو همین باشه من از زندگیت میرم و یه کم کوتاه اومد
من بهش میگفتم چرا همکار خانومت بعد تایم کاری زنگ میزنه درد و دل از کار میکنه هوار هوار میکرد
یه مدت گذشت گوشیشو چک کردم دیدم لاگ تماسی ازون زنه دیگه نیست گفتم خب درست شده بعد یه بار دیدم داره تند تند یه چیزاییو پاک میکنه بهش گفتم لاگ تماسای اون زنه است؟ گفت اره از روزی که گیر دادی پاک میگنم که گیر ندی و همین شد یه دعوای بزرگ بینمون
بعد ازون دیگه پاک نمیکنه (البته خودش میگه ) ولی باز هم گه گداری سر این چیزا دعوا داریم
الان هم که اعصابم سر ماموریت هاش داغونه
بچه ها من دیشب خونه ی بابام بودم چون شوهرم ماموریت بود و اصلا به شوهرم نه زنگ زدم نه اس دادم انقدر آروم بودم
بدون دغدغه و فکر و خیال
همش میگم این چه بخت مزخرفیه که گیر من اومده
ما اداره دولتی هستیم و خوب مقررات خودش رو داره
شرکت های خصوصی خیلی متفاوت تر هست
والا شوهرم که نه
من زیاد ماموریت میرم همکارام هم آقا هستن
