اولا امکان نداره بتونم به جای مامان گلم باشه ولی اگه جای مامانم بودم بیشتر واسه خودم وقت میزاشتم و بیشتر مراقب سلامتی ام بودم و انقدددد فداکاری نمیکردم
من واقعا نمیتونم خودمو جای مادرم تصور کنم!زنی به مهربونی و قدرتمندی و باهوشی مثل مادرم ندیدم واقعا!
منم الان. ۲۷سالمه و خدارو شکر زندگی خوبی دارم، ولی بهترین روزای عمرمو نوجوونیمو به بطالت و خانه داری و خیلی مسایل که بعد از ازدواج پیش میاد گذروندم، و در روابطم خیلی اشتباهات داشتم که اگه اون زمان عقل الانمو داشتم قطعا به شیوه ی متفاوتی برخورد میکردم،و خیلی اختلافات ریز و درشت اوایل زندگی که اگه کمی احساسی تر برخورد کرده بودم قطعا جدا شده بودم. و دلیل تمام اینا رو سن کم ازدواجم میدونم
هر قدر فکر کردم چیزی پیدا نکردم مادرم همیشه درست ترین رو بنا به موقعیتش انجام داده بهترین بوده و من بهش افتخار میکنم و مطمئنم اون موقع اگر در شرایطش بودم انتخاب دیگری نداشتم
اگه جای مادرم بودم سرمو میذاشتم زمین میمردم اینقد که ادم پستیه خونه ای که بابای خدا بیامرزم خریده داره میفروشه برای خودش بخوره نکنه یه وقت بمیره چیزی برای ما بمونه .اونقت ما که خونه بودیم مثل گداها زندگی میکردیم و.... یعنی فقط از خدا میخوام خار شدنشو ببینم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
