این موضوع مربوط میشه به حدودا ۷ سال پیش.من خواستگاری داشتم که هم نسبت دور فامیلی داشتیم از جانب مادری هم اینکه هم محلی بودیم.خانواده خیلی خوب و متدینی داشتن.خود پسر هم معلم بود واقعا متشخص از لحاظ فرهنگی و اقتصادی و همه جوره خانواده هامون به هم میومدن.از طریق خواهرش که دوست خیلی صمیمی من بود بهم اطلاع داد که دوستم داره و میخواد بیشتر آشنا بشیم برای ازدواج.پدر و مادر من اجازه دادن مدتی رو با هم آشنا بشیم فقط توی محله و دوست و آشنا نباشیم چون قضیه هیچ رسمیتی نداشت.حدودا ۶ ماه با هم بودیم خیلی خوب بود در واقع عالی بود خیلی بهم ابراز علاقه میکرد و در واقع من هم ازش خوشم اومده بود خیلی شرایط خوب بود و قرار خواستگاری و حتی با هم تعداد سکه و تالار عروسیمون رو هم فیکس کردیم.یادمه دقیقا بعد از تعطیلات عید نوروز سال ۹۰ بود که به یکباره بهم گفت ما به درد هم نمی خوریم.اصلا نه مشکلی بود نه بحثی نه اختلافی هیچی به قدری شوکه شدم که نمیتونم حالم رو توصیف کنم.
Well say
چيشد الان يهو يادت افتاد
خب
خب آخرش
بعدش
عزیزم همه منتظر شمان
خیلی غرورم جریحه دار شده بود اصلا باورم نمی شد.حتی حاضر نشد تلفنی واسم علتش رو توضیح بده.فقط گفت من رفتم پیش مشاوره گفتن به درد هم نمیخورید.گفتم مگه میشه مشاوره یکنفره واسه ازدواج؟گفت من رفتم شرایطمون رو گفتم میگن به درد هم نمیخورید.یاد اون روزها میفتم واقعا دلم می شکنه که خیلی راحت بدون هیچ دلیل منطقی منو کنار گذاشت.فقط از روی پدر و مادر من شرمنده بود و میگفت خجالت می کشم این مدت با هم بودیم حالا من نمیخوام.بهش گفتم اصلا نگران نباش من میگم تفاهم نداریم و جواب منفی از جانب منه.در حالیکه پیام بهش میدادم هم شوکه بودم و باورم نمی شد اینقدر راحت شخصیت و غرور منو له کرد
6 ماه زیاد بوده که بدون خواستگاری برین جلو
یکی منو بلایکه
بالاخره تموم شد و جالبتر اینکه اردیبهشت ۹۰ رفت خواستگاری یه دختر و ازدواج کرد.این منو سوزاند که به سرعت برق و باد رفت ازدواج کرد.به خدا نمیخوام دختر رو خراب کنم ولی نه از لحاظ چهره و ظاهره نه از لحاظ خانواده و تحصیلات به هیچ عنوان به من سر نبود.حتی بعد از مدتی توی فامیل با دختر خاله های همین آقا پسر کلی دعوا کرد و شرایط بدی ایجاد کرد
من ازدواج کردم و شکر خدا شرایط زندگیم خوبه.چند روز پیش خواهر همین آقا رو دیدم با ام خیلی صمیمی هستیم بهم گفت برای بچه برادرم دعا کن.میدونستم یه پسر بچه بیمار داره ولی فکر نمی کردم مشکل بچش جدی باشه.در واقع من از نزدیک ندیده بودم پسرش رو.پرسیدم مگه مشکل بچه چیه‌گفت اوتیسم داره.خیلی خیلی ناراحت شدم.خدا میدونه که غم دلم رو گرفت.نمیدونم چرا حس کرد خودش به خواهرش گفته بود که به من بگه واسه پسرش دعا کنم
