کسی هست؟؟؟ اینجا کسی نیست ؟ یا توی اطرافیان ندیدید؟؟
واقعا برام سواره چجوری دلشون میاد جگرگوششون رو بزارن و برن حالا به هر دلیلی ازش دور باشند سالها
من هنوز مادر نشدم نمیتونم قضاوت کنم اما آدم یک ساعت دلش نمیاد از بچش دور باشه واقعا حالا خودشون هیچ به فکر دل اون بچه نیستن؟؟؟؟
یه بنده خدایی تو همین سایت میگفت دختربچم توی دادگاه چادرم گرفته پشت چادرم قایم شده اما من حضانتش دادم به باباش موهای تنم سیخ شده💔💔💔💔💔💔💔💔💔
واقعا این تنها چیزیه ک هیچ جوره نمیشه قضاوت کرد
برای منم که مادر دوبچه هستم سواله.من حاصرنیستم بچه هام یک روز بدون من برن جایی نمیدونم خوب همه ادمها شبیه هم نیستن
نمیتونی تصور کنی بعضی زنا چقدر اذیت شدن از طرف شوهرشون
اره داریم تو اقوام به راحتی بچه هاشون میدن شوهرشون میرن
اصلا هیچی نگو اینو همیشه از من یادت باشه به عنوان یک غریبه هیچی نگو پشت در خونت نشسته سر خودت میاد
حتما چاره ای نداشتن و تحمل زندگیشون اونقدر سخت بوده که مجبور به این انتخاب شدن .وگرنه کی دلش نمیخواد خوش و خرم کنار بچش زندگی کنه؟!
خب وقتی که تو کار کنی با یک حقوق بنظرت میتونی خرج اجازه خونه لباس و غذا و خیلی چیزای دیگ بدی؟
با وجود این همه تورم خب نمیتونه از پس بچه برات الان مردشم میمونه یک زن تنها نهایت از پس خودش برات
دختر داییم 6/7 سال شوهرش نذاشت بچشو ببینه شوهره رفت ی شهر دیگه،،، پارسال زن داییم فوت کرد شوهره برا مراسم بی خبر بچه رو برد حالا اخر هفته ها پیش مادرشه
نه دیدم نه درک میکنم نه قضاوت
گاهی شاید چارهای نیست، تو زندگی هر کسی یه اتفاقایی افتاده که فقط خودش درک میکنه
نه واقعا نیست...من نمیتونم...حاضرم بسوزمو بسازم ولی بچم پیشم باشه...ولی دیدم زنایی که کارد به استخونشون رسیده...و همم مثه هم نیستن من خیلیارو دیدم که زیاد احساسی نیستن...مثلا زنه برگشت گف برا چی حضانت بچه هارو بگیرم...من بشینم بچه بزرگ کنم اون بره پی خوشی؟؟.بچه هارو میندازم سره دلش...
نمیدونم
سعی میکنم قضاوت نکنم این یکی رو
