برام فرقی نمیکنه چاپلوسی بوده یا نه
مهم اینه قدردانی کردنو بلد بوده
چیزی که خیلی از دهه های۵۰،۶۰،۷۰ بلد نبودن
از همه مهم تر حواسش بهم بود
چیزی که خانواده خودمم حتی بهش توجهی نمیکنن
از تک تک مشکلاتم خبر داشت
از تک تک دغدغه هام
حالا میخواد چاپلوسی باشه یا زبون ریزی..
برام ارزش داشت هم این قدردان بودنش هم اینکه انقدر بهم توجه داره و میدونه من حالم بده میدونه خنده هام فقط و فقط برای دلخوشیه اونه
این چیزیه که یه دختره ۱۰،۱۱ ساله فهمیده
ولی همونطور که تو متن بالا گفتم،عمه ۶۰ سالم نفهمید!
این دختر متوجه شد من کلی درگیری دارم ولی کسایی هستن دوروبرم که ۴ برابر من سنشونه ولی اصلا نمیدونن من زندم یا مرده
اینه که برام ارزش داره و این دختر قطعا لایق بهتریناست از نظر من