حالم از شوهرم و خانوادش بهم میخوره تو یه ساختمون زندگی میکنیم با اینکه ۱ ماهو نبمه باهاشون قطع ارتباطم ولی باز شوهرم بچمو میبره بالا و نمیذاره خانواده من بیان خونم بچمو ببینم یا حتی من برم خونه ی مادرم و پسرمو ببرم
تو فکر اینم کلا جمع کنم برم
خستم از این زندگی به عنوان مادر هیچ اختیاری ندارم
نفقه نمیده
بی احترامی میکنه
خستم واقعا از اینهمه ضد زن بودنشون
بدیش اینه هزچی برای خودشون خوبه برای من بده
هرچی برای خودشون بده و انجام نمیدن برا من خوبه
اگه خانواده حمایت گری داری خوبه برو
وگرنه تحمل کن خواهر که بچتم ازت دور میشه بیشتر جیگرت میسوزه از دوریش
ولش کن میدونم خیلی سخته
به حرف گفتن راحته ولی تحمل کن خودتو مشغول کن عزیزم تا بچت بزرگ بشه بتونی بکشونی سمت خودت
شوهرت از اول همین بود یا بعد از زایمان اینطوری شده؟
بعضی مردا بعد از زایمان خانم عوض میشن یه مدت ،انگار اونا زاییدن ،لوس میشن ،زور میگن 😕
نسبت بهش بی تفاوت باشی درست میشه انگار نه انگار هست هر چی بیشتر حساسیت نشون بدی بدتر میشه بچت هم کوچیکه گناه داره بدون مادر یا پدر بزرگ شه
یه کاری میگم بکن اگه نشد طلاق بگیر.هر چی میتونی به شوهرت محبت کن.خسته نشو اگه اوقات تلخی کرد .یواش یواش رام میشه.یه سال دیگه آروم آروم حرف جدا شدن از خونه مادر شوهرتو پیش بکش .از اونجا برید بیرون همه چی درست میشه
از قبل از بارداری اینجوری بود
حتی وقتی من فهمیدم حاملم گفتم بچه رو بندازیم چون تو اخلاق نداری کتک میزنی
بچه ننه ای
گریه میکرد میگفت خوب میشم تو بارداری منو نمیزد
ولی بعدش الان باز گاهی وقتا میزنه
بچه ننه بودنش از همش بدتره مادرشوهرم وسط زندگیمونه قشنگ
نگو اینجوری . اون چون تو رو با خودش یکی میدونه بهت توجه نمیکنه . پدرشو یه فرد جدا میدونه برای همین بود نبود اون براش جلب توجه میکنه . برای زندگیت تلاش،کن به خاطر این که شرمنده فردای بچه ات نباشی . با یه مشاور حرف بزن شاید راهی جلوت گذاشت
