از وقتی یادمه ۱۵ سال ازدواج کردم ،خیری ندیدم از زندگی و خانواده شوهر ،اوایل ازدواج خوب بودن شهر غریب بودم گول خوردم بعد رفته رفته عوض شدن ، آلان خانواده بع شدت داغون مادر وپدر جدا شده وضع ادب و مالی صفر ادب صفر صفر حرف زدن معمولیشون فحش خواهر مادره دست رو پدر مادر دراز کنن عرق خوری وووو قیافه خواهرشوهرم معمولی هیچی ندارن ولی با یه خانواده ای وصلت کردن همه چی تموم شوهرش از هر لحاظ بگی سره با ادب خوشتیپ پولدار خیلی پولدارن چه هدیه روز زنی براش گرفتن یه نیم ست طلا و کلی لباس گل الان پنجشنبه یلدایی میخوان بیارن مادر شوهرش گفته چون کسی نیست پذیرایی کنه خونتون من خودم همین جا خونه خودمون میگیریم جشن بزرگ مطمئنم کادو هم براش سنگ تموم میزارن خدایا مارو میبینی ...
هیییی
خوشبخت شع الهی
خواهرشوهر چطور خوبه یا اونم مثل بقیه هست منم به شانس خیلی اعتقاد دارم خوشبخت بشن
چ شانسی داشته با وجود خونواده ی داغون
ایشالا بهترینا نصیب خودتون و خواهرشوهرتون
ولی عزیزم اشتباه اصلی تون مهاجرت کردن بابت ازدواج بوده مردا زنی رو که بابت بودن باهاشون حاضر شده زندگی ، خانوادش و شهرش رو رها کنه دم دستی میدونن
تازه جهیزیه شم شوهرش داره میخره براش مادر شوهرش فرشته اس ،من بدبخت تک تنهام تو شهر غریب عمل داشتم هیچکی نیومد الان یه ماشین ندارم دوتا بچه هارو پیاده این وز اون ور میکنم از اخلاق بد شوهر آشغال که هیچی نگم بهتره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
31 ثانیه پیش
32 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
