با شوهرم احمقم
شهر دیگه کار میکنه
اخر شبا پیام میدیم به هم ..
سر یک موضوع کوچیک بحثمون شد
یهو شروع کرد که اصلا تو حق داری سوال بپرسی، چرا مادر من زنگ زد جواب ندادی
گفتم خب کار داشتم بعدا زنگ زدم مشغول بود .میگه نه باید بازم زنگ میزدی ..
دوباره مسایل گذشته رو پیش کشید و
...
خلاصه هر چی از دهنمون در اومد پیامی به هم گفتیم و حتی حقوقش توی کارت من بود گفت حقوق رو برگشت بزنم به کارتش و قرار شد هم اون دیگه نیاد هم منم کم کم جمع کنم و احتمالا جدا شیم
چرا اخه گزاشتی به اینجا بکشه
میگفتی اره باید فردا صبح زنگ بزنم بحث میخابید
سر یه زنگنزدن
وا
عزیزم یکم آروم
آخه پیام هم شد حتی حرف زدن
نه چشم هم نه لحن هم رو ندارید
دیدی داره بحث بسه پیدا میکنه تموم میکردی تا حضوری یا موقعیت بهتر
فردا آرومتر میشید
تو دعوا حلوا که پخش نمیکنن
وا بحث نکن ولش کن مادرشوهرتو جدی نکن تو ذهنت
ای بابا ب همین سادگی اخه
چند روز دیگه عصبانیتش خوابید باهاش حرف بزن واشتی کنین
چقد بعضی مردا بچه ننه و عنن
داره رو یه چیز بی منطق اونم از راه دور کلید میکنه میکفتی اره این مدلی هم میشه به قضیه نگاه کرد ولی من اون موقع این طوری دیدم و این طوری. تصمیم گرفتم
نه حذف تو میشد نه اون
با لجبازی نمیشه فقط قهر و فاصله تنفر پیش میاد
