عزیزم به من دروغگویی یاد ندادن باور کنین همه این لحظه ها هنوز هم که هنوز تو ذهنمه
باور کردن اینجور خاطرات سخت نیست
مگه ندیدین تاپیک هایی رو که کاربرها میومدن مینوشتن از کتک هایی که از شوهرشون میخوردن
خب برای یه آدم روانی و عصبی چه فرقی میکنه طرف مقابلش بزرگسال باشه یا یه بچه کوچیک
منم تقریبا همچین اتفاقی برام افتاد ... میدونی همیشه سعی و تلاشمو کردم اتفاقات تلخ و بدی که تو بچگیم افتاده رو فراموش کنم ... عموم فوت شده بود چهلمش بود من اون موقع شش سالم بود ... ولی قدم خیلی کوچیک بود یعنی هیچکس تا سنم رو نمیگفتم باور نمیکرد شش سالم باشه .. من و دخترعموم که ۹ سالش بود با هم تو کوچه بازی میکردیم بعد دخترعموم یک پسره رو مسخره کرد.. پسره یقشو بسته بود و لباس سفید پوشیده بود.. تسبیح هم دستش بود بهش میخورد ۱۵ یا ۱۶ سالش باشه ...
وقتی دخترعموم مسخره اش کرد منم به حرفاش خندیدم پسر ناراحت و عصبی سمت ما اومد .. یک سیلی محکم منو زد ... باور نمیکنی که بگم من یک متر پرت شدم ؟ خیلی وحشتناک بود ... و حتی بیهوش هم شدم وقتی چشم باز کردم دخترعموم بالا سرم بود و گریه میکرد... میگفت بیدار شو ... یادم میاد به بابام گفتم و باباش کلی عذرخواهی کرد اما پسره پشیمون نبود ... باور میکنی از اون موقع تا الان فراموش نکردم خیلی سعی کردم فراموش کنم اما حتی خاطرات خوبم باهاش فراموش شد .... حتی یادم نمیاد مادرم فهمید بعدش یا نه ... هیچی یادم نیست
خدالعنتش کنه
بنظرم بشاش تو چاییش بهش بده بخوره مرتیکه حرومیو
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
