شما هم اینجوری هستین که مثلا تو خونه خودتون باشین ولی فکرتون پیش خانوادتون باشه ؟
مثلا اگه یه روز پدرم پشت تلفن بی حال صحبت کنه هزارتا فکر به سرم میزنه (فکرای بد و بیماریو ...)
ترس از بیماری عزیزانم نابودم کرده
تراپی هم دارم میرم ولی زمان بره
کسی هست اینجوری باشه ؟
یا مثلا جایی هستین بهتون خوش میگذره ولی چون پدر مادرتون نیستن همش کوفتتون میشه
اره من😭😭
اره من خیلی اینطوریم
نیاز به شناخت درمانی داری ، کتاب از حال بد به حال خوب روبخون
فقط برو دکتر دارو بخور شاید بهتر شی
من همش فکر میکنم برم دانشگاه ی روز حرف نزنم باهاشون چقدر نگران میشم🫠
نه اصلا
حواست باشه به جایی نرسی که ببینی عمرتو سلامتیت و صرف ادمایی کردی که اونا درباره ات اینجوری فکر نکردن.
شاید بگی پدر و مادرمن، اما پدر و مادر خوب هم اگه باشن تا یجایی به فکر آدمن
به این چیزا دقت نکن وگرنه زندگیت سر اضطراب میره ، در اخر جز پشیمونی چیزی گیر ادم نمیاد
اینکه تازه جای خوبه وسواس فکریه. خدا نصیبت نکنه بدترش رو
اینجوری فکر میکنی به نظرم
من ادمی بودم که بابام میرفت شهرهای دیگه کشور دیگه افسردگی گرفته بودم
وقتی هم بود گریه میکردم یا نگران بودم که قراره بره
اما یکجا کارم گیر افتاد، شدید ها یعنی بحث زندگیم بود
میدونی اولین نفری که گفت خودت تلاش کن وظیفه من نیست دقیقا همون پدرم بود. و واقعا هم هیچ کمکی نکرد.
من تو اون موضوع که چند سال دچارش بودم متوجه شدم چقدر به خودم بدی کردم ، با استرس هایی که به خودم به خاطر همچین ادمی وارد کردم.
واسه همینه که دیگه اصلا مثل قبل نگرانش نیستم .
شما حتی اگر حق باهات باشه ، بازم این اضطراب از پا درت میاره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
34 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
