البته میدونم این اخلاقایی که من دارم شاید اصلا ربطی به منطقی بودن نداشته باشه همینجوری عنوان زدم چیزی به ذهنم نرسید
حقیقتش من خیلی از حساسیاتایی که خانما دارن ندارم حتی حساسیت های خیلی از آقایونم هم ندارم
مثلا هیچ وقت حسرت ولنتاین و سالگرد ازدواج بقیه رو نخوردم
اصلا این دوتا مناسبت برام مهم نیستن
ولی اگر بخوام صادق تر باشم
۵ساله حتی تولدمم دیگه یرام مهم نیست
تنها موندنم برام مهم نیست حسرت دوست و رفیق و پرستیژ و این چیزام نمیخورم
جدیدا احساس میکنم حداقل ۷۰ درصد مردا اژ من احساساستی ترن و ابراز احساسات براشون از من راحت تره....
دوست پیدا کردن از بین خانوما برام سخته چون من دیر باورم و دلداری دادن به بقیه برام سخته
یه جورایی خودمم راضیم ازین وضعم انگار