درسته اما و غصه همیشه با ماست . مرگ عزیزان شکست کاری تحصیلی مالی سختی روابط و زندگی و....
اما ما در این عمر چند صباحی محکوم به شاد زیستن هستیم
پدربزرگم دیروز فوت کرد . بعد مرگ همسرش از این رو به اون رو شد. در عرض یک سال . از اون روزی که زنش مرد یکهو بدنش ارور داد مریض شد کمرش خم شد آدم دیگه ای شد ... یکسال و یک ماه بعد فوت شد غم و غصه مثل سیانور میمونه
ناراحتی شکست خوردی پوچی یا هر چی بگم داشاماجان و شاد باش شاد زندگی کن بالاخره که میمیریم اما شاد باش
شعاری نیست من خودم به زمانی قصد خود....داشتم اما کوتاه مدت بود یه سری مشکلات نوجوانی و روحی و... بعدا آدم شدم
درسته
چقد داشاماجان بهم چسبید ایول
خدابیامرزتش
ولی من هر چی میخوام این درد لعنتی که دارم نمیزاره شاد باشم
زندگیم تحت تاثیر گذاشته
اخه اول جوونی مریصی مزمن خیلی بده😭😭
گفتنش آسونه..
چی بگم!
بهتره بگیم ما محکوم به زیستنیم...
اما شاد و غمگینش انتخاب خودمونه🌹🌱🍃
من نمی دونم چرا دیدم به زندگی منفی هست و همش بیشتر و بیشتر از اطرافیان فاصله می گیرم چون حس می کنم انرژی منفیم اونا رو هم اذیت می کنه
خیلی دلم می خواد کمتر غمگین بنظر بیام ولی همش بدتر می شه
الانم که هجده سالم شده هم تلگرامم پاک کردم و با دوستام ارتباطی ندارم هم گوشیم می زنم هواپیما و جواب تماس فامیل نمیدم
همه فکر می کنن خرخونم واسه کنکور اما در واقع همیشه در حال گریه کردن تو خلوتم
گفتنش آسونه ولی یه اکثر مواقع دلت برا خودت میسوزه
وقتی تلاشهات برای درس و کار بی نتیجه بوده و فقط عمرت هدر رفته و نرسیدی
وقتی مسئول زندگی خودت هستی و خرجت با خودته اما بیکاری و بی پول
چجوری میشه شاد شد
مرگ عزیز آدم داغون میکنه😞🥺
